PaulGougian

Το τένις ή αντισφαίριση ελληνιστί, είναι ένα πολύ δημοφιλές στις μέρες μας άθλημα που διαδόθηκε στην Ευρώπη κατά τον 19ο αιώνα κυρίως στις αγγλόφωνες χωρές και ιδίως στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Συγκεκριμένα, αν και ίσως έχει καταβολές από ένα παρόμοιο παιχνίδι που έπαιζαν μοναχοί τον Μεσαίωνα, επισήμως ξεκίνησε γύρω στα 1856. Πλέον βέβαια έχει διαδοθεί και έχει αγαπηθεί και στην χώρα μας. Το πρώτο τουρνουά τένις έγινε στο Γουίμπλεντον της Αγγλίας το 1877. Στο σινεμά έχουν υπάρξει ταινίες που έχουν επικεντρωθεί σε τενίστες είτε ως βιογραφική παρουσίαση της ζωής τους είτε σε μη υπαρκτά πρόσωπα που το τένις έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία της ιστορίας. Στις ταινίες που ακολουθούν θα βρούμε μερικές από τις πιο επιτυχημένες ενώσεις τένις και κινηματογράφου, και περιπτώσεις που το τένις έχει κυρίαρχο ρόλο στην ταινία  και δεν εμφανίζονται απλώς να παίζουν τένις σε μια σκηνή. The Royal Tenenbaums (2001) Η Οικογένεια Τενενμπάουμ είναι μια από τις πρώτες επιτυχίες του Wes Anderson. Δύο γ

Ως live action εννοούμε τις ταινίες με ηθοποιούς και ως animation τα κινούμενα σχέδια οποιασδήποτε τεχνικής (είτε είναι stop motion είτε CGI). Η ιδέα του να ενώνονται οι δύο κόσμοι είναι πρωτοποριακή αλλά όχι πάντοτε επιτυχημένη. Ίσως η πρώτη που έγινε ποτέ είναι το The Enchanted Drawing (1900), μια ασπρόμαυρη βουβή μικρού μήκους με έναν που σχεδιάζει σε ένα χαρτί και αυτό αρχίζει να ζωντανεύει και να κάνει γκριμάτσες. Συνεχίστηκε δειλά τις δεκαετίες του 1920 και 1930 και κυρίως από την Disney. Σε κάποιες από αυτές κυριαρχεί το live action με κάποιες animation πινελιές και σε κάποιες άλλες βλέπουμε ταινίες κινουμένων σχεδίων με live action στοιχεία. Κάποιες φορές οι προσθήκες είναι αρκετές και συνυπάρχουν οι δύο κινηματογραφικές τάσεις και σε άλλες είναι απλώς κάποιες λίγες σκηνές. Με αφορμή την live-action/animation ταινία του Netflix με τον Γούντι τον Τρυποκάρυδο, ας θυμηθούμε μερικά αντιπροσωπευτικά δείγματα. Song of the South (1946) Μια προβληματική ταινία της Disney που ήδη από εκ

Τα remake δεν είναι μια καινοτομία του κινηματογράφου του 21ου αιώνα. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, απλώς τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ συχνότερα. Είναι μια εύκολη λύση, όταν μια ταινία έχει κάνει ήδη μια επιτυχία να προσπαθείς να την επαναλάβεις. Πολλές φορές τα remake είναι προσπάθειες προσαρμογής σε μια άλλη γλώσσα της ίδιας ιστορίας. Κάποιες φορές μάλιστα ο ίδιος ο σκηνοθέτης της πρώτης ταινίας επιχειρεί να διασκευάσει την ίδια την ταινία , να κάνει remake στο έργο του. Σε κάποιες περιπτώσεις η νέα εκδοχή της ταινίας είναι σε άλλη γλώσσα και κάποιες στην ίδια, σαν μια προσπάθεια ο σκηνοθέτης να το ξαναδοκιμάσει, σε μια άλλη εποχή, με μια άλλη αισθητική ή τεχνολογία.  Ακολουθούν μερικά αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Cecil B. DeMille (1881-1959) Ένας από τους σπουδαιότερους και πιο αντισυμβατικούς σκηνοθέτες του κλασικού Χόλιγουντ, ένας από τους ανθρώπους υπηρέτησε το υψηλό θέαμα και τις επικές ταινίες είναι αναμφίβολα ο Cecil B. DeMille. Με αγάπη στα βιβλικά δράματα θα σκηνοθετή