PaulGougian

Όταν το καλλιτεχνικό σινεμά συναντά την βιομηχανία του πορνό ή όταν το πορνό πλασάρεται για καλλιτεχνικό σινεμά. Έχουμε και από τα δύο. Ταινίες που διεγείρουν τα σεξουαλικά ένστικτα με πληθώρα σκηνών σεξ αλλά ταυτόχρονα υπάρχει μια υποτυπώδης πλοκή και εκείνες οι ταινίες που είναι just sex και τίποτα άλλο. Δύο χαρακτήρες δηλαδή που συναντιούνται και επιδίδονται σε πληθώρα σεξουαλικών πράξεων χωρίς κάτι άλλο να γίνεται στην ταινία, όπως ακριβώς και σε μια πορνό ταινία. Οι ταινίες που θα συναντήσουμε παρακάτω είναι ταινίες πρόσφατες, του 21ου αιώνα. Φυσικά αυτό προϋπήρχε, μιας και ως μόδα ξεκίνησε στα μακρινά 70s, έπειτα από την σεξουαλική απελευθέρωση των 60s. Τότε που μια πλειάδα σημαντικών και γνωστών σκηνοθετών ή κάποιες φορές και γνωστοί ηθοποιοί οδηγήθηκαν σε σεξουαλικά απελευθερωμένες ταινίες που ποτέ άλλοτε δεν θα επιτρέπονταν να κυκλοφορήσουν ως mainstream σινεμά και όχι ως πορνό. Ο Vilgot Sjoman σκηνοθετεί ήδη από τα τέλη των 60s το πρωτότυπο για την εποχή του I am Curious (Yel

  Αν μια ξενόγλωσση ταινία πετύχει, γιατί να μην γίνει και αγγλόφωνη. Αυτή είναι η σκέψη πολλών παραγωγών που εκμεταλλεύονται την επιτυχία μιας μη αγγλόφωνης ταινίας και την μεταφέρουν στην γλώσσα τους, δεδομένου της αντιπάθειας των αγγλόφωνων, και ιδίως των Αμερικανών, να διαβάζουν υπότιτλους, προτιμώντας να είναι στην γλώσσα τους. Οι γαλλικές ταινίες έχουν μακρά παράδοση στο είδος, αν και έχουμε δει να γίνονται αγγλόφωνες, κορεάτικες, ιαπωνικές, ιταλικές, σουηδικές, ισπανόφωνες και άλλες παραγωγές. Με αφορμή όμως την έξοδο στα σινεμά της νέας ταινίας του Guy Ritchie με τον Jason Statham που βασίστηκε σε μια γαλλική παραγωγή, θα θυμίζουμε τα αγγλόφωνα remake γαλλόφωνων ταινιών.  Wrath of Man vs. Le Convoyer Ο Guy Ritchie επιστρέφει μετά τον ντισνεϊκό και καλοφροντισμένο Aladdin αλλά και το The Gentlenen που ήταν πιο κοντά στο στιλ του, στο παλιό γνώριμο και πιο κάφρικα σκληρό σινεμά του, με το Wrath of Man και τον παλιό γνώριμο, τον Jason Statham. Μετά το Revolver, εδώ πάλι μαζί, όπως

  Ο Ηρακλής Πουαρό, ο βέλγος ντετέκτιβ με το ωοειδές κεφάλι και το μουστάκι και τα φαιά κύτταρα πάντα έτοιμα να δουλέψουν, είναι ένας από τους πιο διάσημους λογοτεχνικούς ντετέκτιβ, ίσως ο πιο διάσημος μετά τον Σέρλοκ Χολμς του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ. Δημιούργημα της βρετανίδας βασίλισσας του είδους, της Agatha Christie, έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1920 στο βιβλίο της Η Μυστηριώδης Υπόθεση στο Στάιλς ενώ συνολικά εμφανίστηκε σε 33 μυθιστορήματα και περίπου 50 διηγήματα από το 1920 έως το 1975. Γεννήθηκε στο Βέλγιο το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο έπειτα από την γερμανική εισβολή στο Βέλγιο κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώτος ηθοποιός που τον υποδύθηκε ήταν το 1928 στο θέατρο ο Charles Laughton στο έργο Alibi, βασισμένο στο Ποιος σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόιντ. Γρήγορα, λόγω της επιτυχίας που είχαν και τα βιβλία, ξεκίνησε η εμφάνιση του μικρόσωμου Βέλγου στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.  Alibi (1931) Βασισμένο στο θεατρικό έργο του Michael Morton