PaulGougian

Τα remake δεν είναι μια καινοτομία του κινηματογράφου του 21ου αιώνα. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, απλώς τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ συχνότερα. Είναι μια εύκολη λύση, όταν μια ταινία έχει κάνει ήδη μια επιτυχία να προσπαθείς να την επαναλάβεις. Πολλές φορές τα remake είναι προσπάθειες προσαρμογής σε μια άλλη γλώσσα της ίδιας ιστορίας. Κάποιες φορές μάλιστα ο ίδιος ο σκηνοθέτης της πρώτης ταινίας επιχειρεί να διασκευάσει την ίδια την ταινία , να κάνει remake στο έργο του. Σε κάποιες περιπτώσεις η νέα εκδοχή της ταινίας είναι σε άλλη γλώσσα και κάποιες στην ίδια, σαν μια προσπάθεια ο σκηνοθέτης να το ξαναδοκιμάσει, σε μια άλλη εποχή, με μια άλλη αισθητική ή τεχνολογία.  Ακολουθούν μερικά αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Cecil B. DeMille (1881-1959) Ένας από τους σπουδαιότερους και πιο αντισυμβατικούς σκηνοθέτες του κλασικού Χόλιγουντ, ένας από τους ανθρώπους υπηρέτησε το υψηλό θέαμα και τις επικές ταινίες είναι αναμφίβολα ο Cecil B. DeMille. Με αγάπη στα βιβλικά δράματα θα σκηνοθετή

Η 96η απονομή των βραβείων Όσκαρ έφτασε στο τέλος της και ευτυχώς έκρυβε μερικές εκπλήξεις κοντά σε κάποιες πολύ προβλέψιμες νίκες. Τα φετινά Όσκαρ ανέδειξαν σαφείς νικητές, δεν προσπάθησαν να μοιράσουν τα βραβεία, να δώσουν δηλαδή από λίγα σε πολλές ταινίες, όπως κατά παράδοση γινόταν μέχρι πέρσι που το άλλαξε με τις πολλαπλές νίκες του το Everything Everywhere All At Once (7 νίκες). Για την ιστορία πάνω από 7 βραβεία έχει να κερδίσει ταινία από την εποχή του Slumdog Millionaire, καθώς και φέτος η νικήτρια ταινία που ήταν φυσικά ο Οπενχάιμερ του Κρίστοφερ Νόλαν έφυγε με 7 Όσκαρ! Δεύτερη νικήτρια ταινία το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου που έφυγε με 4 και τρίτη η Ζώνη Ενδιαφέροντος με 2. Κατά τα άλλα όλες οι υπόλοιπες ταινίες που κέρδισαν έφυγαν μόνο με ένα, ανάμεσα στις οποίες το αξιαγάπητο The Holdovers που αρκέστηκε στον Β΄ Γυναικείο Ρόλο και η Barbie που τελικά έφυγε μόνο με Όσκαρ τραγουδιού. Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη. Χαμένοι της βραδιάς σίγουρα το Killers of the Flower Moon του