Τα Όσκαρ γράφουν ιστορία...στα κορεάτικα!!!

 

   Πραγματοποιήθηκε χθες η 92η απονομή των βραβείων Όσκαρ της αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και τα πράγματα εξελίχθηκαν ανέλπιστα καλά. Τα Παράσιτα θριάμβευσαν κερδίζοντας τα περισσότερα Όσκαρ της βραδιάς, αποσπώντας συνολικά τέσσερα από τις έξι συνολικά υποψηφιότητες, το Όσκαρ καλύτερης διεθνούς ταινίας, που ήταν αναμενόμενο, το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για το οποίο είχε πολλές πιθανότητες, το Όσκαρ σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας, τα οποία ήταν ευχάριστες εκπλήξεις μιας και υποτίθεται βάσει προγνωστικών θα κέρδιζε ο Sam Mendes και το 1917 αντιστοίχως. Τα Παράσιτα δεν ήταν ενδέκατη ξενόγλωσση ταινία που προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερης ταινίας (έπειτα από το περσινό Roma, το Amour, το Letters from Iwo Jima-αν και ήταν αμερικάνικης παραγωγής αλλά στην ιαπωνική γλώσσα, το Crouching Tiger, Hidden Dragon, το La Vita e Bella, το The Postman, το Cries and Whispers, το The Emigrants, το Ζ και το La Grande Illusion) αλλά και η πρώτη που το κατέκτησε. Είναι επίσης μία από τις τρεις ξενόγλωσσες ταινίες που κατάφερε να κερδίσει τέσσερα βραβεία Όσκαρ, τα περισσότερα που έχει κερδίσει ποτέ μη αγγλόφωνη ταινία, μαζί με το Fanny and Alexander του Bergman και το Crouching Tiger, Hidden Dragon του Ang Lee. Πέρσι υπήρχαν οι ελπίδες για πολλούς ότι θα το κέρδιζε η ισπανόφωνη Roma, μια ταινία που όπως ορθά είχε δηλώσει ο Cuaron, δεν θεωρείται ξενόγλωσση στο Μεξικό και έτσι άλλαξε η ονομασία του βραβείου από ξενόγλωσση σε διεθνής. Τελικά όμως η ανατροπή έγινε φέτος και τα Παράσιτα, η πραγματικά καλύτερη ταινία της χρονιάς ξεπέρασε τον σκόπελο που έχει το όνομα "υπότιτλοι", κάτι που απεχθάνονται στην Αμερική και κατέκτησε το πολυπόθητο αγαλματίδιο. Εξεπλάγην και ο Bong Joon-ho που όπως ανέφερε παίρνοντας το βραβείο, πίστευε ότι ξεμπέρδεψε η ταινία με το βραβείο διεθνούς ταινίας και πλέον θα καθόντουσαν να απολαύσουν την βραδιά. Τα σχέδια της Ακαδημίας ήταν διαφορετικά.

   Ας δούμε όμως μια μια τις κατηγορίες ξεκινώντας φυσικά από το Καλύτερης Ταινίας.

1. Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας-Παράσιτα

Κατ΄αρχάς να πούμε ότι υπήρξε μια εξαιρετική κινηματογραφική χρονιά, μια χρονιά που από τις εννιά συνολικά υποψήφιες ταινίες οι περισσότερες θα άξιζαν να το κερδίσουν αν είχαν προβληθεί διαφορετικές χρονιές η καθεμία. Τι να πει κανείς για το γκανγκστερικό έπος του θρυλικού Martin Scorsese, τον οποίον καταχειροκρότησε όλη η αίθουσα καθ' υπόδειξιν του Bong Joon-ho όταν κέρδισε το Όσκαρ σκηνοθεσίας και είπε πόσο μεγάλη τιμή να είναι συνυποψήφιος με έναν σκηνοθέτη που μεγάλωσε με το να μαθαίνει το τρόπο που σκηνοθετεί. Δυστυχώς έπεσε την χρονιά των Παρασίτων ενώ ανασταλτικός παράγοντας αποτέλεσε η παράμετρος Netflix. Εν τέλει έφυγε από την τελετή χωρίς βραβείο (0/10). Ας θυμηθούμε ότι ο Steven Spielberg το 1985 με την ταινία The Color Purple έφυγε χωρίς κανένα βραβείο ενώ είχε προταθεί για έντεκα! Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Το αριστούργημα του Tarantino Κάποτε στο Χόλιγουντ έφυγε με δύο βραβεία από τις δέκα υποψηφιότητες (Β΄ Ανδρικού και Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης) ενώ σε μια άλλη χρονιά θα μπορούσε να τα σαρώσει, όπως και το Little Women με ένα μόνο βραβείο από τα έξι, που αδίκως δεν προτάθηκε για Όσκαρ σκηνοθεσίας καθώς πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά που δεν αναγνωρίστηκε όσο θα της άξιζε. Αρκέστηκε στην εύκολη νίκη των κοστουμιών. Και το Marriage Story του Noah Baumbach, συντρόφου της Gerwig, θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη, ως μια ενδιαφέρουσα και πιο φρέσκια εκδοχή των μπεργκμανικών Σκηνών από ένα Γάμο με την Scarlet Johansson αδίκως να φεύγει χωρίς βραβείο παρά την διπλή υποψηφιότητα για Α΄ και Β΄ Γυναικείο Ρόλο σε δυο διαφορετικές ταινίες. Το Joker έφυγε με δύο βραβεία από τις έντεκα υποψηφιότητες, το σιγουράκι για τον Α΄ Ανδρικό Ρόλο και τον Phoenix και για την Μουσική στην ισλανδή Hildur Guonadottir. Το 1917 είναι επίσης μια πολύ εύστοχη προσέγγιση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που άξιζε και άλλες βραβεύσεις πέραν των τριών που απέσπασε (καλύτερης φωτογραφίας, οπτικών εφέ και μιξάζ ήχου). Από εκεί και πέρα το Jojo Rabbit και το Ford v. Ferrari ήταν δλυο αξιόλογες ταινίες με την πρώτη να φεύγει με όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου και την δεύτερη με μοντάζ και ηχητικό μοντάζ. Η φετινή σοδειά ήταν πλούσια και αυτό έχει σημασία. Η έκπληξη έγινε όμως και κέρδισαν τα Παράσιτα, μια μη αγγλόφωνη ταινία και μια ταινία επίκαιρη, μιας και η Ακαδημία και συνηθίζει να βραβεύει επιλογές hic et nunc, αλλά να εξιλεώνεται μετά από χρόνια για αυτές. Πέρσι ας θυμηθούμε ότι βράβευσε το παλιομοδίτικο και συντηρητικών ιδεών The Green Book, μια ταινία ξεπερασμένη άμα τη εμφανίσει. Φέτος όμως στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και βράβευσε μια ταινία κοινωνικού ρεαλισμού που ταυτόχρονα είναι σάτιρα των κοινωνικών τάξεων με ένα μαύρο χιούμορ και με δόσεις θρίλερ! Αξίζει να ειπωθεί ότι είναι η πρώτη φορά  από το 1955 και το Marty του Delbert Mann που το βραβείο καλύτερης ταινίας πηγαίνει στην ταινία που έχει κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Συνολικά τρεις ταινίες το έχουν κατορθώσει, το The Lost Weekend (1945) του Billy Wilder, το Mandy (1955) και φυσικά τα Παράσιτα (2019).

2. Όσκαρ Σκηνοθεσίας

Και εδώ νικητής ο Bong Joon-ho με τα Παράσιτα. Είναι βέβαια λογικό καθώς από τις 92 ταινίες που έχουν κερδίσει Όσκαρ καλύτερης ταινίας, οι 66 έχουν κερδίσει και το βραβείο σκηνοθεσίας, όμως πέρσι το The Green Book όχι απλώς δεν κέρδισε σκηνοθεσία, αλλά σενάριο, αλλά έγινε μία από τις πέντε ταινίες στην ιστορία του θεσμού που δεν είχε προταθεί καν για Όσκαρ σκηνοθεσίας. Είχε ξανασυμβεί με τα Wings (1928), Grand Hotel (1932), Driving Miss Daisy (1989) και Argo (2012). Το αντίστροφο, δηλαδή να κερδίσει κάποιος Όσκαρ σκηνοθεσίας ενώ η ταινία δεν είναι υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ταινίας έχει συμβεί μόλις δύο φορές, το 1927/28 και το 1928/29 για τις ταινίες Two Arabian Knights και The Divine Lady αντίστοιχα. Συνήθως η καλύτερη ταινία θα κερδίσει ή το Όσκαρ σκηνοθεσίας ή το Όσκαρ σεναρίου. Το Green Book είχε κερδίσει το σενάριο, το The Shape of Water την σκηνοθεσία, το Moonlight το σενάριο, όπως και το Spotlight πριν από αυτό, ενώ θα πρέπει να φτάσουμε στο 2014 για να βρούμε μια ταινία που κέρδισε και Ταινία, και Σκηνοθεσία και Σενάριο, το Birdman, κάτι το οποίο επανέλαβε φέτος το Parasite. Επιπλέον. είναι ο τρίτος σκηνοθέτης που κερδίσει Όσκαρ για μη αγγλόφωνη ταινία μετά την περσινή νίκη του Alfonso Cuaron για το Roma και του Michel Hazanavicius για το βωβό The Artist.

3. Όσκαρ Πρωτότυπου και Διασκευασμένου Σεναρίου

Το Πρωτότυπο πήγε φυσικά στον Bong Joon-ho με μόνο τον Tarantino να τον απειλεί για αυτή την νίκη, κάτι που δεν έγινε και έτσι ο Tarantino έχασε προς στιγμήν την ευκαιρία να ισοφαρίσει το ρεκόρ του Woody Allen, που παραμένει ο σεναριογράφος με τα περισσότερα Όσκαρ (3), με τον Tarantino να έχει δύο (Pulp Fiction και Django Unchained). Βέβαια ο Allen έχει το ρεκόρ και των περισσότερων υποψηφιοτήτων, 16!, από το οποίο απέχει πολύ...Ο Bong με τον Han Jin-won που κέρδισαν έγιναν οι πρώτοι ασιάτες που αποσπούν το εν λόγω βραβείο. Το Όσκαρ Διασκευασμένου πήγε στον Taika Waititi και έτσι δεν έφυγε με άδεια χέρια ο νεοζηλανδός δημιουργός με την σατιρική του ταινία απέναντι στον ναζισμό.

Και ας πάμε στις ερμηνείες.

4. Α' Γυναικείος και Ανδρικός Ρόλος

Και ναι ο Joaquin Phoenix κέρδισε το πρώτου του Όσκαρ απόλυτα δίκαια και προβλεπόμενα για την συνταρακτική του ερμηνεία ως Joker που θα μείνει βαθιά χαραγμένη μέσα μας. Ας θυμηθούμε ότι είναι ο δεύτερος ηθοποιός που κερδίζει Όσκαρ υποδυόμενος τον Joker, έπειτα από την μεταθανάτια βράβευση του Heath Ledger με Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου το 2008. Σπάνιες είναι οι φορές που διαφορετικοί ηθοποιοί έχουν προταθεί ή/και κερδίσει Όσκαρ για τον ίδιο ρόλο, όπως ο Marlon Brando και ο Robert de Niro για τον ρόλο του Vito Corleone που υποδύθηκε ο μεν σε μεγαλύτερη και ο δε σε νεότερη ηλικία στο The Godfather I και II. Μάλιστα έγινε ακριβώς το ίδιο με τον Joker, ο Brando κέρδισε Α΄ Ανδρικού ενώ ο De Niro Β΄ Ανδρικού Ρόλου. Αυτή είναι και η μόνη περίπτωση νίκης, γιατί κατά τα άλλα οι Lawrence Olivier και Kenneth Branagh έχουν προταθεί με τον ρόλο του Ερρίκου V, η Cate Blanchett έχει προταθεί δύο φορές ως βασίλισσα Ελισάβετ για δύο διαφορετικές ταινίες, ενώ παράλληλα η Judi Dench κέρδισε Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου υποδυόμενη την ίδια γυναίκα στο Shakespeare in Love. Το κέρδισε την ίδια χρονιά, το 1998, που η Blanchett ήταν υποψήφια για Α΄ Γυναικείο για το Elizabeth. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον ρόλο της Rose από τον Τιτανικό, με την Kate Winslet και την Gloria Stuart να προτείνονται για Α΄ και Β΄ γυναικείο αντιστοίχως, αλλά με την διαφορά ότι έπαιζαν στην ίδια ταινία και χωρίς εν τέλει καμία από τις δύο να κερδίζει. Η Renee Zellweger πήρε το δεύτερό της Όσκαρ, αυτή την φορά Α΄ Γυναικείου Ρόλου, μετά το 2003 και το Cold Mountain για το οποίο είχε κερδίσει Β΄ Γυναικείου Ρόλου.

5. Β' Γυναικείου και Ανδρικού Ρόλου

Το μόνο Όσκαρ που απέσπασε το Marriage Story ήταν για την ερμηνεία της Laura Dern που βαθιά συγκινημένη παρέλαβε το Όσκαρ ευχαριστώντας τους επίσης ηθοποιούς γονείς της, αποκαλώντάς τους ήρωες. Το Β΄ Ανδρικού Ρόλου πηγαίνει στον Brad Pitt για την ερμηνεία του στο Κάποτε στο Χόλιγουντ όπως ήταν βέβαιο. Είναι το πρώτο όσκαρ ερμηνείας που κερδίζει ο ηθοποιός ενώ έχει κερδίσει ένα Όσκαρ ως παραγωγός της ταινίας 12 Years a Slave.

6. Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας και Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης

Φυσικά στον Roger Deakins και στην μαγευτική, αποστομωτική δουλειά του στο 1917, μια από τις περιπτώσεις που ο φωτογράφος συνσκηνοθετεί την ταινία. Δεύτερη νίκη για τον θρύλο της φωτογραφίας μετά το Blade Runner 2049 και 15η υποψηφιότητα. Η καλλιτεχνική διεύθυνση πηγαίνει στην ταινία του Tarantino και στην Barbara Ling για την φοβερή δουλειά και μελέτη που έγινε για την ανάπλαση των αμερικάνικων 60s.

7. Καλύτερη Διεθνής Ταινία

Η πιο εύκολη και βέβαιη νίκη για τα Παράσιτα. Πρώτη υποψηφιότητα και πρώτη νίκη για την Νότια Κορέα και πρώτη φορά που η ίδια ταινία κερδίζει όσκαρ ξενόγλωσσης/διεθνούς και όσκαρ καλύτερης ταινίας.

8. Καλύτερο Μοντάζ

Μια μικρή έκπληξη καθώς δεν πήγε ούτε στον Joker που πολλοί πίστευαν, ούτε στα Παράσιτα που είχαν πιθανότητες, ούτε στον Ιρλανδό που πίστευα ότι θα του έδιναν ένα βραβείο και θα ήταν αυτό, αλλά στο Ford v Ferrari και στους Andrew Buckland και Michael McCusker.

9. Ηχητικό μοντάζ και μιξάζ

Το ηχητικό μοντάζ καταλήγει και αυτό στο Ford v Ferrari και συγκεκριμένα στον Donald Sylvester. Η δεύτερη νίκη της ταινίας από τις τέσσερις υποψηφιότητες (δεν είναι και άσχημη συγκομιδή) ενώ το μιξάζ πάει δικαιολογημένα στο 1917 και τους Mark Taylor και Stuart Wilson.

10. Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου και μικρού μήκους

Εδώ δεν έγινε η έκπληξη που θα θέλαμε και δεν κέρδισε το πρώτο animation που δημιούργησε το Netflix, δηλαδή το Klaus, αλλά πήγε σε κάτι πιο σταθερό και σίγουρο, στο Toy Story 4 της Pixar/Disney. Είναι η δέκατη νίκη από τις δεκατρείς υποψηφιότητες της Pixar, ενδυναμώνοντας την παντοκρατορία της. Αν σκεφτεί κανείς ότι το εν λόγω βραβείο υπάρχει 19 χρόνια (από το 2001), οι δέκα νίκες φαντάζουν σαρωτική επέλαση. Το μικρού μήκους πήγε στο φαβορί, δηλαδή στο όμορφο και ευαίσθητο Hair Love, για μια μικρή αφροαμερικανίδα που ο μπαμπάς της την βοηθάει με το ξέμπλεγμα και το βούρτσισμα των μαλλιών της. Αξίζει να το δει κανείς. 

11. Καλύτερο ντοκιμαντέρ μεγάλου και μικρού μήκους, καλύτερη ταινία μικρού μήκους

Το καλύτερο ντοκιμαντέρ πήγε στο American Factory, η πρώτη παραγωγή της εταιρείας των Obama. Το μικρού μήκους στο Learning to Skateboard in a Warzone (If you are a girl), βρετανικής παραγωγής. Ως καλύτερη ταινία μικρού μήκους αναδείχθηκε το The Neighbors' Window του Marshall Curry, μια ιδιάζουσα παραλλαγή του χιτσκοκικού Rear Window που άξιζε απόλυτα την νίκη.

12. Καλύτερες Κομμώσεις, Makeup και Κοστούμια

Οι κομμώσεις και το Makeup είναι ενιαίο βραβείο και δόθηκε στο Bombshell μιας και είναι το μοναδικό βραβείο που θα μπορούσε να κερδίσει η συγκεκριμένη μέτρια κατά τα άλλα ταινία που χωρίς ένα σενάριο γραμμένο από τον Sorkin ή σκηνοθεσία από τον Adam McKay έχασε γρήγορα τον ρυθμό της. Τα Κοστούμια αναμενόμενα πήγαν στην Jacqueline Durran για τις Μικρές Κυρίες.

13. Καλύτερη Μουσική-Καλύτερο Τραγούδι

Το καλύτερο τραγούδι πήγε αμέσως στα χέρια του Elton John και του Bernie Taupin για το Love Me Again από το βιογραφικό Rocketman. Άξιζε και μόνο που ανέβηκε επί σκηνής ο Elton John. Η καλύτερη μουσική πήγε, όπως αναφέραμε, στην Hildur Guonadottir για το Joker.

14. Καλύτερα οπτικά εφέ

Αυτή την φορά δεν πήγαν σε κάποια υπερηρωική ταινία, ως είθισται, μιας και είναι σχεδόν η μοναδική ευκαιρία να ακουστούν στα Όσκαρ και έτσι δεν ακούσαμε ούτε τους τελευταίους (?) Avengers, ούτε το The Lion King ή το τελευταίο (?) Star Wars, αλλά το 1917 για τα εντυπωσιακά εφέ. Ευτυχώς δεν κέρδισε το The Irishman γιατί θα ήταν τραγική ειρωνεία να κέρδιζε μόνο ένα βραβείο και αυτό για τα εφέ. Αν μη τι άλλο, είναι Scorsese.

Άντε και του χρόνου!!!