Οι αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 2010

Το ελληνικό σινεμά μπορεί να αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα είτε οικονομικής φύσης με

τα ελάχιστα χρήματα που έχουν ως μπάτζετ και με τα λίγα συνήθως χρήματα που θα βγουν από το box office μιας και το ελληνικό κοινό συχνά απορρίπτει τις ελληνικές ταινίες, δικαίως ή αδίκως, είτε λόγω του αυτοπεριορισμού και αυτοεγκλωβισμού των ελλήνων σκηνοθετών σε μανιέρες και μιμήσεις άλλων, είτε ξένων σκηνοθετών είτε Ελλήνων με διεθνή καριέρα, βλέπε Λάνθιμος. Έτσι, άκμασε η λανθιμοποίηση του ελληνικού σινεμά κατά την διάρκεια της περασμένης δεκαετίας με αποτέλεσμα να μην δούμε πολλές αξιόλογες νέες κινηματογραφικές προτάσεις με το δικό τους ύφος και καλλιτεχνικό λεξιλόγιο. Υπάρχουν όμως και φωτεινές εξαιρέσεις σε όλο αυτό, για καλή μας τύχη, που δείχνουν ότι και νέες φωνές υπάρχουν και αξιόλογες ταινίες που αξίζουν αναγνώρισης και προσοχής από το ελληνικό-και όχι μόνο- κοινό. Προσωπικά οι αγαπημένες μου ταινίες της δεκαετίας του 2010 είναι οι ακόλουθες:

1. Suntan (2016)

Το Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου είναι μια ταινία για την ψύχωση, την εμμονή του έρωτα και όλα αυτά με φόντο την ηλιόλουστη και καλοκαιρινή Αντίπαρο. Μέσα σε ένα ειδυλλιακό θερινό περιβάλλον σε ελληνικό νησί στήνεται κάτι που έρχεται σε δραματική σύγκρουση με αυτό. Μια ιστορία μαύρη, θλιβερή, ενός ανθρώπου που δεν έχει αγαπήσει και δεν έχει αγαπηθεί και ως εκ τούτου τώρα που βρίσκει την ευκαιρία, πέφτει με τα μούτρα και χάνεται μέσα σε αυτό. Ένας γιατρός (Μάκης Παπαδημητρίου) πηγαίνει στην Αντίπαρο ως ο γιατρός του νησιού και ενώ αρχικά είναι συνεσταλμένος και εσωστρεφής,  κλεισμένος μέσα στο καβούκι του, όταν έρχεται το καλοκαίρι γνωρίζει την Άννα (Έλλη Τρίγγου), μια τουρίστρια που έχει έρθει για ένα μήνα στο κάμπινγκ του νησιού μαζί με τους έλληνες και ξένους φίλους της. Τότε το πάθος για εκείνη θα ανάψει, θα ερωτευτεί και θα δεθεί μαζί της, μόνο που ο έρωτας του θα τον δέσει για τα καλά. Εκείνη δεν ενδιαφέρεται για κάτι μόνιμο και σταθερό, απλώς κάνει κάτι μαζί του για να διασκεδάσει και όταν εκείνος αρχίζει και δείχνει την εμμονή που έχει παθεί, η Άννα τρομάζει και απομακρύνεται. Μέχρι πού θα φτάσει; Ο Μάκης Παπαδημητρίου σε μια υποδειγματική ερμηνεία που έκανε τον κριτικό κινηματογράφου του Guardian, Peter Bradshaw, να γράψει ότι θα έπρεπε να είναι υποψήφιος για Όσκαρ Α΄ Ανδρικού ρόλου. Η Έλλη Τρίγγου επίσης σε μια εξαιρετική ερμηνεία.

2. Ευτυχία (2019)

Η Ευτυχία του Άγγελου Φραντζή παρακολουθεί την ζωή της σπουδαίας ελληνίδας στιχουργού, Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, από την αρχή της πορείας της μέχρι την δόξα και από την δόξα στα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής της. Μία εξαιρετική ταινία που δικαίως έκανε πάνω από 600000 εισιτήρια στο ελληνικό box office, που καταφέρνει και συνδυάζει το γέλιο με το δάκρυ, την τραγωδία με την κωμωδία όπως άλλωστε και στην ίδια την ζωή. Δύο εξαιρετικές ερμηνείες από τις Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Κάτια Γκουλιώνη που υποδύονται την Ευτυχία σε διαφορετικές ηλικίες, ενώ και όλο το καστ κατορθώνει να ανασυστήσει όμορφα, νοσταλγικά αλλά και ειλικρινά, χωρίς εξιδανικεύσεις την εποχή και τους πραγματικούς ανθρώπους που καλούνται να υποδυθούν.

3. Οίκτος (2018)

Σε σενάριο του Ευθύμη Φιλίππου, συνσεναριογράφου των ταινιών του Γιώργου Λάνθιμου και σε σκηνοθεσία του Μπάμπη Μακρίδη ("L"), ο Οίκτος περιγράφει με έναν ελλειπτικό αφηγηματικά τρόπο την ιστορία ενός ανθρώπου που αρέσκεται να έχει την περσόνα του θλιμμένου ανθρώπου καθώς με αυτόν τον τρόπο οι άλλοι τον λυπούνται, βρίσκεται στο επίκεντρο των συναισθημάτων τους και έτσι επιβιώνει. Ο Γιώργος Δρακόπουλος εξαιρετικός στον ρόλο του άνδρα που δεν το ευχαριστεί η χαρά ακόμα και όταν την έχει, αλλά η θλίψη γίνεται η δύναμή του για να εξακολουθήσει να ζει. Με αυτόν τον κάπως σουρεαλιστικό τρόπο και με το γνωστό τρόπο παιξίματος που βλέπουμε στις ταινίες του Λάνθιμου, περιγράφεται εύστοχα η φετιχοποίηση της θλίψης και η δίψα για οίκτο των σύγχρονων ανθρώπων. Όταν η χαρά εξορίζεται, γιατί απλώς δεν πουλάει τόσο και δεν γυρνάει τα βλέμματα των συνανθρώπων μας. 

4. Ένας άλλος κόσμος (2015)

Ο Ένας άλλος κόσμος ήταν η πιο επιτυχημένη ταινία στο ελληνικό box office για την δεκαετία του 2010, μέχρι να πέσει στην δεύτερη θέση εξαιτίας της σαρωτικής πορείας του Joker (2019), λίγο πριν εκπνεύσει η δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης γνωρίζει και λόγω της τηλεοπτικής του εμπειρίας αφενός να χτίζει ιστορίες σαν ένας κινηματογραφικός αρχιτέκτονας, όπως κάνει εδώ, με τρεις παράλληλους κόσμους που όμως διαπιστώνουμε ότι τέμνονται εν τέλει, αφετέρου να πλάθει ήρωες τους οποίους μπορείς να νιώσεις και να αφουγκραστείς. Μία από τις καλύτερες εμπορικές ταινίες που έχουμε δει ποτέ στο ελληνικό σινεμά μέχρι τώρα, μια ταινία που ξέρει πώς να εντάσσει την πολιτική μέσα από τις μικροϊστορίες των χαρακτήρων, χωρίς να φωνάζει πολιτικά σχόλια και τσιτάτα. Η ερμηνεία της Μαρίας Καβογιάννη συγκλονιστική, όπως και η συμμετοχή του J. K. Simmons. 

5. Xenia (2014)

Ο Πάνος Χ. Κούτρας επέστρεψε με την Xenia, μια ιστορία δύο αδερφών με αλβανική καταγωγή που έχουν χάσει την μητέρα τους και έτσι ξεκινά ένα road trip από Αθήνα Θεσσαλονίκη προκειμένου να βρουν τον πατέρα τους. Ένα ταξίδι αναζήτησης και αυτογνωσίας, εύρεσης και αυτοβελτίωσης και όλα αυτά με φόντο την κοινωνική κατάσταση στην χώρα αλλά και την ανάγκη των παιδιών να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια μέσω του πατέρα τους. Εξαιρετικοί και οι δύο πρωταγωνιστές, Κώστας Νικούλι και Νίκος Γκέλια αλλά και ο πάντοτε ευδιάθετος και συναρπαστικός Άγγελος Παπαδημητρίου σε μια ταινία που επαναπροσδιορίζει τόσο το κοινωνικό όσο και το queer cinema.

6. Τετάρτη 4:45 (2015)

Αν η ερώτηση είναι αν μπορούν να γίνουν νουάρ θρίλερ στον ελληνικό κινηματογράφο, τότε το Τετάρτη 4:45 βροντοφωνάζει ΝΑΙ. Η ταινία του Αλέξη Αλεξίου ακολουθεί την πορεία του Στέλιου με τον μοναδικό Στέλιο Μάινα, που προσπαθεί να βρει μέσα σε 32 ώρες, ως την Τετάρτη στις 4:45 το ποσό που απαιτείται για να ξοφλήσει τα χρέη στους τοκογλύφους, μιας και έχει ένα μαγαζί με τζαμ μουσική και χρωστάει πολλά. Όλα αυτά με φόντο τα Χριστούγεννα και την προσπάθεια του να ισορροπήσει μεταξύ ζωής και θανάτου. 

7. Αν... (2012)

Η πρώτη κινηματογραφική ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και πέμπτη πιο επιτυχημένη ταινία στο ελληνικό box office για την δεκαετία του 2010 είναι μια ρομαντική ιστορία αλλά συνάμα εξόχως δραματική. Μια υπόθεση, Αν, τι θα γινόταν αν τα πράγματα συνέβαιναν διαφορετικά ή αν κάτι μόνο άλλαζες και ως ντόμινο επηρέαζε όλα τα υπόλοιπα όπως πρεσβεύει και το Φαινόμενο της Πεταλούδας. Αυτό πραγματεύεται η ταινία μέσα από την ερωτική ιστορία των ηρώων που υποδύονται η Μαρίνα Καλογήρου και ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης με bonus την εμφάνισης της Ελενίτσας και του Αντωνάκη, της Μάρως Κοντού και του Γιώργου Κωνσταντίνου.

8. Έτερος εγώ (2016)

Το Έτερος Εγώ του Σωτήρη Τσαφούλια είναι ένα αστυνομικό θρίλερ που επίσης με την σειρά του αποδεικνύει ότι γίνονται καλές προσπάθειες ή ότι εν δυνάμει μπορούν να γίνουν στον κινηματογράφο είδους, όπως οι αστυνομικές ταινίες μυστηρίου. Μια ταινία που συνδέθηκε με ένα δυσάρεστο συμβάν, καθώς λίγους μήνες μετά την έναρξη των κινηματογραφικών προβολών της ταινίας διεπράχθη η δολοφονία ενός οδηγού ταξί στην Κηφισιά και μία απόπειρα δολοφονίας εις βάρος ενός άλλου οδηγού και μάλιστα φέρεται πως ένας που ταιριάζει με το προφίλ του δράστη είχε παραβρεθεί σε προβολή ταινίας παρουσία του σκηνοθέτη και του είχε θέσει ερώτηση με αποτέλεσμα ο σκηνοθέτης να αποσύρει την ταινία και να την διαθέσει στο YouTube. Πλέον η ταινία έχει μετατραπεί και σε τηλεοπτική σειρά από την Cosmote Tv.

9. Μικρά Αγγλία (2013)

Η Μικρά Αγγλία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη η οποία διαμόρφωσε και το σενάριο της ταινίας σε σκηνοθεσία του συζύγου της. Παντελή Βούλγαρη. Η ταινία αφορά δύο αδερφές στην Άνδρο του Μεσοπολέμου, την Όρσα και την Μόσχα, που αγαπούν τον ίδιο άνδρα, τον Σπύρο. Ένα ερωτικό τρίγωνο μπλέκει τις πορείες των ηρώων στην Μικρά Αγγλία όπως αποκαλείται το νησί της Άνδρου. Η μοίρα τους τους φέρνει με διαφορετικούς συντρόφους, ναυτικούς, όπως και πολλές γυναίκες στο νησί, μία μοίρα δυσβάσταχτη. Οι ηθοποιοί Πηνελόπη Τσιλίκα, Σοφία Κόκκαλη και Ανδρέας Κωνσταντίνου αποτυπώνουν όλο το βάρος των ηρώων τους σε μία από τις καλύτερες ταινίες εποχής που έχουμε δει στο ελληνικό σινεμά, με εξαιρετική φωτογραφία από τον Σίμο Σαρκετζή και κοστούμια από την Γιούλα Ζωιοπούλου όπως και η μουσική της Κατερίνας Πολέμη.

10. Η Δουλειά της (2018) 

Η ταινία του Νίκου Λαμπό αφορά μια σαραντάρα αγράμματη νοικοκυρά, την Παναγιώτα, που όταν ο άνδρας της μείνει άνεργος, τότε θα προσπαθήσει να βρει δουλειά και θα γίνει καθαρίστρια. Το ότι θα δουλέψει και θα βγάλει λεφτά για πρώτη φορά στην ζωή της θα την κάνει να ανεξαρτητοποιηθεί, να δει τον εαυτό της καθαρά ως ένα αυτόνομο, αυθύπαρκτο και χειραφετημένο άτομο και όχι απλώς η κυρία του κυρίου. Με μια συγκλονιστική ερμηνεία βραβευμένη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από την Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου αποδίδεται έξοχα και ρεαλιστικά η διαδικασία χειραφέτησης μιας γυναίκας της διπλανής πόρτας που βρίσκει το θάρρος και το κάνει.