Oscars 2024: Του Οπενχάιμερ


Η 96η απονομή των βραβείων Όσκαρ έφτασε στο τέλος της και ευτυχώς έκρυβε μερικές εκπλήξεις κοντά σε κάποιες πολύ προβλέψιμες νίκες. Τα φετινά Όσκαρ ανέδειξαν σαφείς νικητές, δεν προσπάθησαν να μοιράσουν τα βραβεία, να δώσουν δηλαδή από λίγα σε πολλές ταινίες, όπως κατά παράδοση γινόταν μέχρι πέρσι που το άλλαξε με τις πολλαπλές νίκες του το Everything Everywhere All At Once (7 νίκες). Για την ιστορία πάνω από 7 βραβεία έχει να κερδίσει ταινία από την εποχή του Slumdog Millionaire, καθώς και φέτος η νικήτρια ταινία που ήταν φυσικά ο Οπενχάιμερ του Κρίστοφερ Νόλαν έφυγε με 7 Όσκαρ! Δεύτερη νικήτρια ταινία το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου που έφυγε με 4 και τρίτη η Ζώνη Ενδιαφέροντος με 2. Κατά τα άλλα όλες οι υπόλοιπες ταινίες που κέρδισαν έφυγαν μόνο με ένα, ανάμεσα στις οποίες το αξιαγάπητο The Holdovers που αρκέστηκε στον Β΄ Γυναικείο Ρόλο και η Barbie που τελικά έφυγε μόνο με Όσκαρ τραγουδιού. Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη. Χαμένοι της βραδιάς σίγουρα το Killers of the Flower Moon του Μάρτιν Σκορτσέζε που έφυγε με άδεια χέρια παρά τις δέκα υποψηφιότητες, επαναλαμβάνοντας το αρνητικό ρεκόρ της προηγούμενης ταινίας του, του Ιρλανδού (2019) που επίσης δεν κέρδισε σε καμία από τις δέκα κατηγορίες που ήταν υποψήφιο. Δικαίως ούτε το Μαέστρο του Μπράντλεϊ Κούπερ κέρδισε κάτι, αν και δεν είχε ελπίδες παρά μόνο στο μακιγιάζ, όπου επικράτησε τελικά το Poor Things. Αλλά ας δούμε αναλυτικά τις κατηγορίες και τους νικητές...


 Καλύτερη Ταινία                                                              Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους

American Fiction                                                                The After     

Anatomy of a Fall                                                               Invincible

Barbie                                                                                Kinght of Fortune

The Holdovers                                                                   Red, White and Blue

Killers of the Flower Moon                                              The Wonderful Story of Henry Sugar

Maestro 

Oppenheimer

Past Lives

Poor Things

The Zone of Interest

Η καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους ήταν μια νίκη κλειδωμένη για την ταινία του Νόλαν. Είχε κερδίσει το βραβείο BAFTA, το βραβείο του σωματείου παραγωγών και ένα σωρό ακόμα οπότε δεν υπήρχαν περιθώρια ανατροπής. Απόλυτα δίκαιο μιας και μιλάμε για μια εξαιρετική ταινία, η πρώτη του Νόλαν που κατακτά το βραβείο και η πρώτη του Νόλαν που έφτασε τόσες υποψηφιότητες (13). Στην κατηγορία μικρού μήκους κέρδισε ο Γουές Άντρεσον με την μεταφορά ενός βιβλίου του Ρόαλ Νταλ για το Νέτφλιξ. Αποτελεί την πρώτη νίκη στα Όσκαρ για ταινία του αμερικανού σκηνοθέτη, ενός σκηνοθέτη που ταινίες του έχουν βρεθεί υποψήφιες και για Όσκαρ καλύτερης ταινίας και για Όσκαρ καλύτερου animation. 

Καλύτερη Σκηνοθεσία

Justine Triet-Anatomy of a Fall

Martin Scorsese-Killers of the Flower Moon

Christopher Nolan-Oppenheimer

Yorgos Lanthimos-Poor Things

Jonathan Glazer-The Zone of Interest

Πρώτο Όσκαρ σκηνοθεσίας για τον Κρίστοφερ Νόλαν σε μια κορυφαία στιγμή της καριέρας του. Είναι μόλις η δεύτερη υποψηφιότητά του στην εν λόγω κατηγορία, μετά την Δουνκέρκη (2017). Μια κατηγορία που επίσης ήταν κλειδωμένη με ξεκάθαρο νικητή τον Νόλαν, που είχε κερδίσει νωρίτερα BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και το Σωματείο Αμερικανών Σκηνοθετών. Τελικά με την δυναμική που πήρε το Poor Things θα μπορούσε να γίνει μια ανατροπή και να το κέρδιζε ο Λάνθιμος στην λογική των Όσκαρ τα τελευταία χρόνια που δίνουν αλλού την Καλύτερη Ταινία και αλλού την Σκηνοθεσία, αλλά δεν έγινε καθώς ο Οπενχάιμερ δεν έχασε την φόρα του.


Α΄ Ανδρικός Ρόλος

Bradley Cooper-Maestro

Colman Domingo-Rustin

Paul Giamatti-The Holdovers

Cillian Murphy-Oppenheimer

Jeffrey Wright-American Fiction

Με την φορά λοιπόν που είχε δύσκολα θα έχανε τον Α΄ Ανδρικό Ρόλο, μια κατηγορία με μια έντονη μάχη μεταξύ Κίλιαν Μέρφι και Πολ Τζιαμάτι, μια μάχη όμως που το τελευταίο διάστημα είχε κριθεί υπέρ του Μέρφι που είχε κερδίσει και το BAFTA και το SAG, του σωματείου ηθοποιών. Δύσκολα θα έχανε, ειδικά εφόσον πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που θα έπαιρνε και άλλα αρκετά Όσκαρ, κάτι που πάντα λειτουργεί υπέρ. Ήταν μόλις η πρώτη υποψηφιότητα του Μέρφι για Όσκαρ και κέρδισε με την πρώτη στην ίσως καλύτερη υποκριτικά στιγμή της καριέρας του. 

Α΄ Γυναικείος Ρόλος

Annette Bening-Nyad

Lily Gladstone-Killers of the Flower Moon

Sandra Huller-Anatomy of a Fall

Carey Mulligan-Maestro

Emma Stone-Poor Things

Η μάχη των Stone (Emma Stone vs. Lily Gladstone) έληξε υπέρ της πρώτης, μια αρκετά μεγάλη ανατροπή, καθώς οι περισσότεροι πόνταραν στην δεύτερη. Λογικό γιατί θα ήταν η μόνη νίκη της ταινίας του Σκορτσέζε και μια δίκαιη νίκη αφενός γιατί ήταν πολύ καλή αφετέρου γιατί κράτησε και σήκωσε την ταινία πάνω της, σε συνδυασμό βέβαια με το ότι θα ήταν η πρώτη ιθαγενής που θα το κέρδιζε. Τελικά έγινε η πρώτη που προτάθηκε. Τα BAFTA πάλι έδειξαν νικητή, γιατί ενώ η Gladstone κέρδισε το SAG, κάτι που μας έκανε να θεωρήσουμε ότι έχει περισσότερες πιθανότητες, τα βρετανικά βραβεία ξέρουν καλύτερα (να θυμίσουμε ότι το ίδιο είχε γίνει με την περίφημη νίκη του Anthony Hopkins έναντι του Chadwick Boseman που μόνο τα BAFTA είχαν δείξει αυτό το αποτέλεσμα). Η Emma Stone κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου μετά το La La Land. Επίσης είναι η δεύτερη σερί ταινία του Λάνθιμου που δίνει Όσκαρ στην πρωταγωνίστριά του, μετά την νίκη της Ολίβια Κόλμαν για την Ευνοούμενη, κόντρα πάλι στα προγνωστικά που έδειχναν ότι θα το κέρδιζε η Γκλεν Κλόουζ. Τότε μάλιστα ήταν η μόνη νίκη της ταινίας. 

B' Ανδρικός Ρόλος

Sterling K. Brown-American Fiction

Robert de Niro-Killers of the Flower Moon

Robert Downey Jr.-Oppenheimer

Ryan Gosling-Barbie

Mark Ruffalo-Poor Things

Ξεκάθαρος και σίγουρος νικητής ο πάλαι ποτέ Iron Man, ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ για την εξαιρετική και καθηλωτική του ερμηνεία στον Οπενχάιμερ. Δεν υπήρχε αντίπαλον δέος, έπαιζε μόνος του και κέρδισε. Πρόκειται για το πρώτο Όσκαρ που κερδίζει ο ηθοποιός στην τρίτη του υποψηφιότητα, μετά τα Chaplin και Tropic Thunder. 

Β΄ Γυναικείος Ρόλος

Emily Blunt-Oppenheimer

Danielle Brooks-The Color Purple

America Ferrera-Barbie

Jodie Foster-Nyad

Da'Vine Joy Randolph-The Holdovers

Οι δεύτεροι ρόλοι δεν έκρυβαν εκπλήξεις μιας και για τον Β΄ Γυναικείο η νίκη ήταν σίγουρη για την Νταβίν Τζόι Ράντολφ και τα Παιδιά του Χειμώνα του Αλεξάντερ Πέιν. Μια τόσο όμορφη και τρυφερή ταινία που τελικά δυστυχώς έφυγε μόνο με ένα Όσκαρ αλλά ένα άξιο όσκαρ για μια πολύ καλή ερμηνεία, αν και κάπως υπερεκτιμημένη καθώς η ηθοποιός δεν έχασε κανένα βραβείο, κέρδισε σε όλες τις διοργανώσεις, όλα τα σωματεία, όλους τους θεσμούς, κάτι που συμβαίνει σπάνια. 


Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο

Justine Triet, Arthur Harari-Anatomy of a Fall

David Hemingson-The Holdovers

Bradley Cooper, Josh Singer-Maestro

Samy Burch-May December

Celine Song-Past Lives

Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο

Cord Jefferson-American Fiction

Greta Gerwig, Noah Baumbach-Barbie

Christopher Nolan-Oppenheimer

Tony McNamara-Poor Things

Jonathan Glazer-The Zone of Interest

Τα Όσκαρ σεναρίου κατέληξαν και αυτά προβλέψιμα από την μία στην ταινία της Τριέ, Ανατομία μιας πτώσης, σε σενάριο της ίδιας και του συντρόφου της και από την άλλη στο American Fiction του Τζέφερσον, που και για τις δύο ταινίες ήταν η μόνη νίκη τους. Η πρώτη ίσως στέρησε ένα ακόμα Όσκαρ στο Holdovers που ήταν ο ουσιαστικός αντίπαλος και η δεύτερη στο Οπενχάιμερ, αλλά μιλάμε για δύο νίκες απόλυτα άξιες μιας και το ατού και των δύο ταινιών ήταν αναμφίβολα το σενάριο τους. Και για τους δύο νικητές ήταν η πρώτη υποψηφιότητα και η πρώτη νίκη, για τον Τζέφερσον μάλιστα στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο στον κινηματογράφο. 

Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων               Καλύτερη Ταινία Κιν. Σχ. Μικρού Μήκους

The Boy and the Heron                                          Letter to a Pig 

Elemental                                                                Ninety-Five Senses

Nimona                                                                    Our Uniform

Robot Dreams                                                         Pachyderme

Spider-Man: Across the Spider-Verse                War is Over! Inspired by the Music of John                                                                             and Yoko

Εδώ είχαμε μια ανατροπή. Στην χρονιά του Οπενχάιμερ η Ιαπωνία κέρδισε την Αμερική, ήτοι ο Μιγιαζάκι και το Αγόρι και ο Ερωδιός κέρδισε τον Spider-Man που ήταν το φαβορί. Αν και είχε πολλές πιθανότητες η ταινία του θρυλικού σκηνοθέτη, ωστόσο πολλοί πίστευαν στην πιο αμερικάνικη επιλογή. Ωστόσο η Ακαδημία έχει γίνει πολύ πιο πολυπολιτισμική από ότι τα προηγούμενα χρόνια και έτσι δεν θα πρέπει να μας ξαφνιάζει μια νίκη απολύτως δικαιολογημένη για την ίσως τελευταία ταινία του Μιγιαζάκι. Το War is Over εμπνευσμένο από τον Τζον Λένον επικράτησε στις Μικρού Μήκους, κάτι που φαινόταν πως θα συμβεί. 

Καλύτερη Διεθνής Ταινία

Io Capitano-Ιταλία

Perfect Days-Ιαπωνία

Society of the Snow-Ισπανία

The Teachers' Lounge-Γερμανία

The Zone of Interest-Ηνωμένο Βασίλειο

Η μια από τις δύο νίκες της Ζώνης Ενδιαφέροντος του Τζόναθαν Γκλέιζερ ήταν στην διεθνή ταινία, μια κατηγορία χωρίς κανένα ανταγωνισμό λόγω της απόφασης της Γαλλίας να μην στείλει την Ανατομία μιας Πτώσης που σίγουρα θα ήταν υποψήφια και δεδομένου ότι κέρδισε και Όσκαρ σεναρίου, δύσκολα θα έχανε αυτό. Πρόκειται για την πρώτη ταινία του Γκλέιζερ που κερδίζει Όσκαρ και την πρώτη νίκη του Ηνωμένου Βασιλείου στην συγκεκριμένη κατηγορία.

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ                                     Καλύτερο Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους

Bobi Wine: The People's President                     The ABCs of Book Banning

The Eternal Memory                                            The Barber of Little Rock

Four Daughters                                                    Island in Between

To Kill a Tiger                                                        The Last Repair Shop

20 Days in Mariupol                                              Nai Nai & Wai Po

Τα πράγματα και στο ντοκιμαντέρ ήταν ξεκάθαρα. Οι 20 Μέρες στην Μαριούπολη έγινε η πρώτη ουκρανική ταινία που κερδίζει Όσκαρ και το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο σε συνδυασμό με την συμπερίληψη του Ναβάλνι στο In Memoriam για τους τεθνεόντες της περσινής χρονιάς. Ένα πολύ ενδιαφέρον και σκληρό ντοκουμέντο για τον πόλεμο. Στην Μικρού Μήκους επίσης κέρδισε το φαβορί, το The Last Repair Shop, μια ταινία αφιερωμένη στην μουσική και τα μουσικά όργανα. 

Καλύτερη Μουσική

American Fiction-Laura Karpman

Indiana Jones and the Dial of Destiny-John Williams

Killers of the Flower Moon-Robbie Robertson

Oppenheimer-Ludwig Goransson

Poor Things-Jerskin Fendrix

Μια νίκη που δεν θα μπορούσε να χάσει ο Οπενχάιμερ είναι αυτή για την καλύτερη μουσική, το δεύτερο Όσκαρ για τον σουηδό συνθέτη, Ludwig Goransson, μετά την νίκη του για τον Μαύρο Πάνθηρα το 2018. Αν εξαιρέσουμε τον Τζον Γουίλιαμς που μπήκε καθαρά τιμητικά χωρίς κανέναν άλλον λόγο ύπαρξης και χωρίς πιθανότητα να κερδίσει, κατά τα άλλα ήταν μια ενδιαφέρουσα κατηγορία υποψηφίων αλλά η μάχη είχε ήδη κριθεί πριν τα Όσκαρ. Η μουσική ήταν κυρίαρχη στο Οπενχάιμερ και βασικό συστατικό της επιτυχίας της. Για την ιστορία το Poor Things είναι η πρώτη ταινία του Λάνθιμου που έχει πρωτότυπη μουσική, που γράφτηκε δηλαδή ειδικά για την ταινία. 


Καλύτερο Τραγούδι

The Fire Inside-Flamin' Hot

I'm Just Ken-Barbie

What was I Made For-Barbie

It Never Went Away-American Symphony

Wahzhazhe-Killers of the Flower Moon

Η μάχη στο Καλύτερο Τραγούδι ήταν Barbie vs. Barbie μιας και τα δύο φαβορί ήταν το What was i made for και το I m Just Ken. Τελικά επικράτησε το πρώτο της Μπίλι Άιλις και του Φινέας Ο΄Κόνελ, το δεύτερο Όσκαρ τους μετά τον Τζέιμς Μποντ. Αυτό έμελλε να είναι και το μόνο Όσκαρ της ταινίας, χάνοντας στα κοστούμια ή στην σκηνογραφία που είχε ελπίδες. Για την ιστορία η Άιλις έγινε η νεότερη που κερδίζει δεύτερο Όσκαρ στην ιστορία των βραβείων. 

Καλύτερος Ήχος

The Creator

Maestro

Mission Impossible-Dead Reckoning Part One

Oppenheimer

The Zone of Interest

Ο καλύτερος ήχος επεφύλασσε μια ανατροπή. Φαβορί ήταν ο Οπενχάιμερ με την Ζώνη Ενδιαφέροντος να είναι ένας άξιος αντίπαλος που βασίζεται πολύ στον ήχο του και στην απουσία του, κάνοντας πολλούς να πιστεύουν ότι αυτός είναι ο άξιος νικητής. Και να που υπάρχει δικαιοσύνη και πράγματι η ταινία του Γκλέιζερ επικράτησε στον ήχο, που πράγματι είναι από τα δυνατά χαρτιά της ταινίας. Νικητές οι Tarn Willers και Johnnie Burn. Ήταν η πρώτη τους νίκη. Ο Burn ήταν υπεύθυνος για τον ήχο και στο Poor Things που δεν προτάθηκε στην συγκεκριμένη κατηγορία. 

Καλύτερη Σκηνογραφία

Barbie

Killers of the Flower Moon

Napoleon

Oppenheimer

Poor Things

Η μάχη των σκηνικών μαινόταν ανάμεσα στο Poor Things και στην Barbie, με τα προγνωστικά να δείχνουν λίγο μπροστά ίσως την δεύτερη. Τελικά επικράτησε η ταινία του Λάνθιμου, απόλυτα δίκαια μιας και η δουλειά των James Price, Shona Heath και Zsuzsa Mihalek, ως επικεφαλής της ομάδας, ήταν αλησμόνητη. Και για τους τρεις είναι η πρώτη τους νίκη στα Όσκαρ, κερδίζοντας τις βετεράνους της κατηγορίας, Sarah Greenwood και Katie Spencer της Μπάρμπι, που έχουν προταθεί από 7 φορές. 

Καλύτερη Διεύθυνση Φωτογραφίας

El Conde-Edward Lachman

Killers of the Flower Moon-Rodrigo Prieto

Maestro-Matthew Libatique

Oppenheimer-Hoyte van Hoytema

Poor Things-Robbie Ryan

Μια ακόμα σίγουρη νίκη για τον Οπενχάιμερ είναι η φωτογραφία, μια εξαιρετική δουλειά του δανού-σουηδού διευθυντή Hoyte van Hoytema, που προτείνεται για δεύτερη φορά και τελικά κερδίζει. Η προηγούμενη ήταν πάλι για Νόλαν, για την Δουνκέρκη. Ένας συνδυασμός ασπρόμαυρης και έγχρωμης φωτογραφίας, μια δουλειά μοναδική αφήνοντας πίσω την επίσης εξαιρετική δουλειά του Ryan στο Poor Things ή του Prieto στους Δολοφόνους. Στην κατηγορία κατάφερε και τρύπωσε και ο Lachman για την αρτιστίκ φωτογραφία του στο El Conde του Pablo Larrain, την μοναδική υποψηφιότητα της ταινίας. 

Καλύτερο Μακιγιάζ και Κόμμωση

Golda

Maestro

Oppenheimer

Poor Things

Society of the Snow

Ένα αιφνίδιο Όσκαρ, αν και απόλυτα λογικό, για το Poor Things, μιας και φαβορί ήταν το Maestro και η μεταμόρφωση του Μπράντλεϊ Κούπερ που θα ήταν και η μόνη νίκη της ταινίας. Τελικά επικράτησε η τρομερή δουλειά των Nadia Stacey, Mark Coulier και Josh Weston. Για την Stacey και τον Weston είναι η πρώτη νίκη τους, ενώ για τον Coulier η τρίτη, μετά το Όσκαρ για την Iron Lady (2011) και το Grand Budapest Hotel (2014). 

Καλύτερα Κοστούμια

Barbie

Killers of the Flower Moon

Napoleon

Oppenheimer

Poor Things

Η δουλειά της έμπειρης στο είδος Holly Waddington επιβραβεύτηκε και επικράτησε έναντι της Barbie που ήταν το αντίπαλο δέος στην συγκεκριμένη κατηγορία, με την σχεδιάστρια να κερδίζει το πρώτο της Όσκαρ. Κέρδισε μια δύσκολη αντίπαλο, την σπουδαία και δις βραβευμένη με Όσκαρ, Jacqueline Durran (Anna Karenina, Little Women), ωστόσο το άξιζε και με το παραπάνω καθώς τα κοστούμια παίζουν κεντρικό ρόλο στην ταινία και αναδεικνύουν την εξέλιξη της ηρωίδας. Αλλάζουν τα κοστούμια με αντίστοιχο και προοδευτικό τρόπο ανάλογο της εξέλιξης της προσωπικότητας της Μπέλα Μπάξτερ. 

Καλύτερο Μοντάζ

Anatomy of a Fall-Laurent Senechal

The Holdovers-Kevin Tent

Killers of the Flower Moon-Thelma Schoonmaker

Oppenheimer-Jennifer Lame

Poor Things-Yorgos Mavropsaridis

Μπορεί να έχασε ο Γιώργος Μαυροψαρίδης για το Poor Things αλλά κέρδισε-αναμενόμενα- η Jennifer Lame για τον Οπενχάιμερ. Είναι το πρώτο της Όσκαρ για μια τρομερή δουλειά, καθώς η ταινία οφείλει πολλά στο πώς είναι δεμένη, στην συνοχή που έχει και στον ρυθμό που αυτό δίνει σε μια τρίωρη και καθόλου κουραστική ταινία. Η Θέλμα, μόνιμη μοντέρ του Σκορτσέζε, έχει κερδίσει ήδη τρία Όσκαρ και παρότι αξιέπαινη η δουλειά της, δεν είχε κάποια ελπίδα ανατροπής. Είναι από τις λίγες φορές που το Όσκαρ καλύτερου μοντάζ πάει στην ταινία που πήρε και καλύτερη ταινία. Τα τελευταία χρόνια οι μόνες που το έχουν πετύχει είναι το Τα Πάντα Όλα και το Argo.

Καλύτερα Οπτικά Εφέ

The Creator

Godzilla Minus One

Guardians of the Galaxy Vol.3

Mission Impossible-Dead Reckoning Part One

Napoleon

Μια μικροανατροπή έγινε και στα οπτικά εφέ, καθώς η μάχη ήταν ανάμεσα στο The Creator και τον Godzilla Minus One, και ενώ αρχικά ήταν φαβορί το πρώτο, το τελευταίο διάστημα είχε αρχίσει να ανεβαίνει το δεύτερο με αποτέλεσμα να κερδίσει. Μια ιαπωνική kaiju ταινία, δεύτερη ιαπωνική που κερδίζει φέτος μετά τον Μιγιαζάκι. Μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού, μόλις δέκα εκατομμύρια μπάτζετ, που κερδίζει Όσκαρ Εφέ. Είναι η πιο χαμηλού μπάτζετ ταινία που το κερδίζει στον 21ο αιώνα και μια από τις χαμηλότερες ever. Στην κατηγορία δεν κατάφερε καν να βρεθεί υποψήφιος ο Οπενχάιμερ, παρότι είχε τρομερά εφέ (μπορεί όχι ψηφιακά αλλά και πάλι είχε), παρότι οι προηγούμενες ταινίες του είχαν όχι απλώς βρεθεί αλλά και κερδίσει (έχουν κερδίσει Όσκαρ εφέ τα Inception, Interstellar και Tenet).

Και κάπως έτσι έληξε μια ακόμα τελετή, ευτυχώς χωρίς ευτράπελα και περίεργα συμβάντα!



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είναι ο Christopher Nolan ο σπουδαιότερος σκηνοθέτης της εποχής μας;

Αφιέρωμα: Παλαιστινιακό Σινεμά

Η Υπέροχη Ιστορία του Ρόαλντ Νταλ