Oscars 2022: Υποψηφιότητες, Παραλείψεις, Προβλέψεις

 

Σήμερα, 8 Φεβρουαρίου 2022, ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες των βραβείων Όσκαρ για το 2022, που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα πραγματοποιηθούν κανονικά, με φυσική παρουσία, την Κυριακή 27 Μαρτίου 2022. Πάμε αρχικά να δούμε τις υποψηφιότητες αναλυτικά σε κάθε κατηγορία και έπειτα θα μιλήσουμε για τι περιμέναμε και τι όχι καθώς και κάποιες προβλέψεις.

Καλύτερη Ταινία

Belfast

CODA

Dont Look Up

Drive My Car

Dune 

King Richard

Licorice Pizza 

Nightmare Alley

The Power of the Dog

West Side Story

Καλύτερη Σκηνοθεσία

Kenneth Branagh-Belfast

Ryusuke Hamaguchi-Drive My Car

Paul Thomas Anderson-Licorice Pizza

Jane Campion-The Power of the Dog

Steven Spielberg-West Side Story

A' Ανδρικός Ρόλος

Javier Bardem-Being the Ricardos

Bennedict Cumberbatch-The Power of the Dog

Andrew Garfield-Tick Tick Boom

Will Smith-King Richard

Denzel Washington-The Tragedy of Macbeth

Α' Γυναικείος Ρόλος

Jessica Chastain-The Eyes of Tammy Faye

Olivia Colman-The Lost Daughter

Penelope Cruz-Parallel Mothers

Nicole Kidman-Being the Ricardos

Kristen Stewart-Spencer

Β' Ανδρικός Ρόλος

Ciaran Hinds-Belfast

Troy Kotsur-CODA

Jesse Plemons-The Power of the Dog

Kodi Smit-McPhee-The Power of the Dog

J.K. Simmons-Being the Ricardos

Β' Γυναικείος Ρόλος

Jessie Buckley-The Lost Daughter

Ariana DeBose-West Side Story

Judi Dench-Belfast

Kirsten Dunst-The Power of the Dog

Aunjanue Ellis-King Richard

Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο

CODA-Sian Heder

Drive My Car-Ryusuke Hamaguchi/Takamasa Oe

Dune-Jon Spaihts, Dennis Villeneuve, Eric Roth

The Lost Daughter-Maggie Gyllenhaal

The Power of the Dog-Jane Campion

Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο

Belfast-Kenneth Branagh

Dont Look Up-Adam McKay/David Sirota

King Richard-Zach Baylin

Licorice Pizza-Paul Thomas Anderson

The Worst Person in the World-Eskil Vogt/Joachim Trier

Καλύτερo Animation

Encanto

Flee

Luca

The Mitchells vs. The Machines

Raya and the Last Dragon

Καλύτερη Διεθνής Ταινία

Drive My Car (Ιαπωνία)

Flee (Δανία)

The Hand of God (Ιταλία)

Lunana: A Yak in the Classroom (Μπουτάν)

The Worst Person in the World (Νορβηγία)

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ

Ascension

Flee

Attica

Summer of Soul

Writing with Fire

Καλύτερη Μουσική

Dont Look Up-Nicholas Britell

Dune-Hans Zimmer

Encanto-Germaine Franco

Parallel Mothers-Alberto Iglesias

The Power of the Dog-Jonny Greenwood

Καλύτερο Τραγούδι

Be Alive-King Richard

Dos Orugutas-Encanto

Down to Joy-Belfast

No Time to Die-No Time to Die

Somehow You Do-Four Good Days

Καλύτερος Ήχος

Belfast

Dune

No Time to Die

West Side Story

The Power of the Dog

Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής

Dune

Nightmare Alley

The Power of the Dog

The Tragedy of Macbeth

West Side Story

Καλύτερη Διεύθυνση Φωτογραφίας

Dune

Nightmare Alley

The Power of the Dog

The Tragedy of Macbeth

West Side Story

Καλύτερο Μοντάζ

Dont Look Up

Dune 

King Richard

The Power of the Dog

Tick Tick Boom

Καλύτερα Εφέ

Dune

Free Guy

No Time To Die

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings

Spider-Man No Way Home

Καλύτερο Μακιγιάζ και Κομμώσεις

Coming 2 America

Cruella

Dune

The Eyes of Tammy Faye

House of Gucci

Καλύτερα Κοστούμια

Cruella

Cyrano

Dune

Nightmare Alley

West Side Story

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Προηγείται το The Power of the Dog της Jane Campion με δώδεκα υποψηφιότητες. Ακολουθεί το Dune με δέκα (ενώ στα BAFTA είναι η ταινία με τις πιο πολλές υποψηφιότητες), και έπειτα έρχονται τα Belfast και West Side Story με 7 και το King Richard με 6. Στις τέσσερις υποψηφιότητες έφτασαν τα Dont Look Up, Drive My Car και Nightmare Alley και στις τρεις τα Being the Ricardos, CODA, Encanto, Flee, Licorice Pizza, The Lost Daughter, No Time To Die και The Tragedy of Macbeth. Τέλος, δύο υποψηφιότητες έχουν τα Cruella, Tick Tick Boom, The Eyes of Tammy Faye, Parallel Mothers και The Worst Person in the World. 

Ας ξεκινήσουμε από την Καλύτερη Ταινία. Είναι η πρώτη φορά από το 2010 που προτείνονται δέκα ταινίες, που είναι και το ανώτατο όριο. Συνήθως προτείνονταν είτε οκτώ είτε εννιά, ενώ στην ουσία είναι μόλις η τρίτη φορά στην ιστορία των Όσκαρ που προτείνονται δέκα ταινίας μιας και μέχρι το 2008 προτείνονταν πέντε, το 2009 και το 2010 προτάθηκαν δέκα και έκτοτε οκτώ ή εννιά, μέχρι τα 94α Όσκαρ. Μέσα σε αυτά συναντάμε φαβορί, όπως το Belfast, το The Power of the Dog (αν κερδίσει, θα είναι η πρώτη φορά που θα κερδίσει ταινία streaming πλατφόρμας), το West Side Story ή και το King Richard, ευχάριστες εκπλήξεις όπως το ιαπωνικό Drive My Car που θύμισε περίπτωση Παρασίτων, με την ταινία να είναι υποψήφια και για διεθνή ταινία και ο σκηνοθέτης υποψήφιος για Όσκαρ σκηνοθεσίας και σεναρίου. Μέσα βρίσκουμε και το Licorice Pizza (λογικό), το CODA, η απαραίτητη πιο μικρή αμερικάνικη ταινία που πρέπει να υπάρχει (και αξίζει βέβαια), το απαραίτητο big thing, το Dune για φέτος (κάποιοι πίστευαν μήπως έκανε την ανατροπή το Spider-Man No Way Home και έμπαινε μια υπερηρωική ταινία, αλλά τελικά αρκέστηκε σε μια υποψηφιότητα για τα ειδικά εφέ), αλλά και τα Nightmare Alley και Dont Look Up που οκ καλές ταινίες είναι αλλά θα μπορούσαν και να λείπουν. Και να μιλήσουμε φυσικά και για ρεκόρ. Μπορεί το West Side Story να μην έφτασε τον αριθμό υποψηφιοτήτων της πρώτης ταινίας (είχε προταθεί για έντεκα Όσκαρ και είχε κερδίσει δέκα), ωστόσο έκανε τον παραγωγό και σκηνοθέτη της να έχει ένα ρεκόρ. Ο Steven Spielberg είναι ο μόνος παραγωγός στην ιστορία των Όσκαρ που είδε έντεκα ταινίες του να φτάνουν να διεκδικούν το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Στα ρεκόρ να αναφέρουμε πως το West Side Story είναι το δεύτερο remake βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας που βρίσκεται υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Το άλλο είναι το Mutiny on the Bounty (1962) με τον Marlon Brando που είναι remake της ομώνυμης ταινίας του 1935 η οποία είχε κερδίσει Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Επίσης στα παραλειπόμενα, να υπενθυμίσουμε ότι το 1993 η Λίστα του Τσίντλερ του Spielberg είχε βρεθεί αντίπαλη με το The Piano της Jane Campion και είχε κερδίσει ο πρώτος και στην ταινία και στην σκηνοθεσία. Φέτος ξαναβρίσκονται να διεκδικούν το βραβείο και οι ταινίες τους και οι ίδιοι, με τον Spielberg φέτος να μην έχει ελπίδα, η Campion;

Στην Καλύτερη Σκηνοθεσία λοιπόν έχουμε την Jane Campion να κατακτά ένα άλλο ρεκόρ. Είναι η πρώτη σκηνοθέτρια που διεκδικεί για δεύτερη φορά Όσκαρ σκηνοθεσίας. Αν το κερδίσει, θα είναι η τρίτη γυναίκα στην ιστορία των Όσκαρ που κερδίζει το πολυπόθητο αγαλματίδιο. Μαζί της έχουμε τον δις βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθεσίας Steven Spielberg (η τελευταία φορά που ήταν υποψήφιος ήταν το 2013 για το Lincoln και η τελευταία φορά που κέρδισε το 1999 για τον στρατιώτη Ράιαν). Ο Steven Spielberg σπάει και ένα ρεκόρ ως σκηνοθέτης, πέρα από παραγωγός. Είναι ο μόνος σκηνοθέτης που έχει προταθεί για Όσκαρ σε έξι διαφορετικές δεκαετίες (δεκαετίες 1970, 1980, 1990, 2000, 2010, 2020). Είναι βέβαια και ο Kenneth Brannagh, ένας άνθρωπος που έχει προταθεί για Όσκαρ και ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτης και ως σεναριογράφος και ως παραγωγός στην καριέρα του, ενώ φέτος βρίσκεται υποψήφιος για τις τρεις από τις τέσσερις ιδιότητες (πλην του ηθοποιού). Είναι επίσης ο μόνος άνθρωπος που έχει προταθεί για Όσκαρ σε επτά διαφορετικές κατηγορίες: Α' Ανδρικού Ρόλου, Β΄ Ανδρικού Ρόλου, Σκηνοθεσίας, Καλύτερης ταινίας (ως παραγωγός), καλύτερο πρωτότυπο σενάριο, καλύτερο διασκευασμένο σενάριο και καλύτερη ταινία μικρού μήκους (swan song-1992). Η τελευταία φορά που προτάθηκε ως σκηνοθέτης ήταν το μακρινό 1989 για το Henry V. Αναμενόμενη και η συμμετοχή του Paul Thomas Anderson, αν και δεν έχει κερδίσει ποτέ ούτε ως σκηνοθέτης ούτε ως σεναριογράφος. Είναι από τις περιπτώσεις που η Ακαδημία αγαπά να προτείνει χωρίς να είναι έτοιμη να βραβεύσει. Ευχάριστη προσθήκη η συμμετοχή του ιάπωνα σκηνοθέτη Hamaguchi για το εξαιρετικό Drive my Car, ενώ έκπληξη ίσως είναι η απουσία του Dennis Villeneuve. Ο Hamaguchi γίνεται ο τρίτος ιάπωνας σκηνοθέτης που προτείνεται για Όσκαρ σκηνοθεσίας, μετά τον Hiroshi Teshigahara το 1965 για το Woman in the Dunes και τον Akira Kurosawa για το Ran το 1985. Με το Ran μοιράζεται και τις περισσότερες υποψηφιότητες για ιαπωνική ταινία στα Όσκαρ, ενώ είναι η πρώτη ιαπωνική ταινία που προτείνεται για Όσκαρ καλύτερης ταινίας. 

Πάμε τώρα στα σενάρια. Στο Πρωτότυπο Σενάριο η μόνη αναπάντεχη προσθήκη ήταν της νορβηγικής ταινίας The Worst Person in the World, που είναι υποψήφια  και για Διεθνή Ταινία, κάτι που δείχνει πως η Ακαδημία ανοίγεται προς τις ξενόγλωσσες και σε άλλα βραβεία. Στο Διασκευασμένο Σενάριο κατάφερε να μπει η Maggie Gyllenhaal, κάτι που δεν έγινε και στην σκηνοθεσία από την οποία αποκλείστηκε. 

Στις ερμηνευτικές κατηγορίες έχουμε κάποιες ανατροπές. Κατ΄αρχάς στον Α΄ Ανδρικό Ρόλο κατάφερε να τρυπώσει ο Javier Bardem για την ερμηνεία του στο Being the Ricardos, το οποίο αν και αποκλείστηκε από όλες τις κατηγορίες, ακόμα και του σεναρίου για τον έμπειρο στο είδος Aaron Sorkin, κατάφερε να διεκδικεί τρεις ερμηνευτικές κατηγορίες, εκ των οποίων στην μία είναι φαβορί, όπως θα δούμε. Τελικά κατάφερε να είναι και ο Adrew Garfield, κάτι απόλυτα δίκαιο για την τρομερή ερμηνεία του, ενώ δεν μπήκε ο Leonardo di Caprio, όπως περίμεναν κάποιοι, ή ακόμα και ο Ben Affleck, κάτι που ποτέ δεν κατάλαβα πώς το περίμεναν μερικές προβλέψεις. Φαβορί παραμένει ο Will Smith. Είναι βέβαια υποψήφιος και ο εξαιρετικός Denzel Washington με ήδη δύο Όσκαρ που συχνά εκπροσωπεί ταινίες στα Όσκαρ που γενικά δεν προτείνονται ιδιαίτερα. Το Tragedy of Macbeth τελικά δεν έπαιξε σε πολλές κατηγορίες, ούτε και η τριπλά βραβευμένη με Όσκαρ συμπρωταγωνίστριά του, Frances McDormand κατάφερε να μπει στην πεντάδα, έπειτα από την περσινή της νίκη. Να σημειωθεί πως μόνο δύο από τους πέντε ηθοποιούς παίζουν σε ταινία που είναι υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Στον Α΄ Γυναικείο κατάφερε να μπει και η σύζυγος του Bardem (οικογενειακή υπόθεση), η Penelope Cruz για το τρομερό Parallel Mothers του Almodovar ο οποίος δυστυχώς δεν βρέθηκε υποψήφιος ενώ ούτε η Ισπανία πρότεινε την ταινία του για το Όσκαρ διεθνούς ταινίας, δεύτερη φορά που κάνει αυτό το λάθος με ταινία του, έπειτα από το 2002 και το Talk to Her, το οποίο αν και δεν το πρότεινε βρέθηκε από μόνο του να κερδίζει το Όσκαρ σεναρίου. Μάλιστα τραγική ειρωνεία ότι και τότε και τώρα πρότειναν ταινία του Fernando Leon de Aranoa, που σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν κατόρθωσε να προταθεί για Όσκαρ. Τώρα ο Pedro βλέπει την ταινία του να διεκδικεί δύο Όσκαρ, μαζί με εκείνο της μουσικής. Μάλιστα εκτός του ότι θα βρεθούν και οι δύο τους, Cruz και Bardem, υποψήφιοι, είναι και για τους δύο η τέταρτη υποψηφιότητα έχοντας κερδίσει και οι δύο από ένα Όσκαρ Β' Γυναικείου και Β' Ανδρικού Ρόλου αντίστοιχα. Αναπάντεχη η υποψηφιότητα της Kristen Stewart. Αναπάντεχη γιατί είχε αδυνατίσει όλη η φόρα που είχε στην αρχή και αρκετοί δεν το περίμεναν παρότι ήταν πολύ δίκαιη υποψηφιότητα καθώς είναι εξαιρετική στην ερμηνεία της ως πριγκίπισσα Νταϊάνα. Γενικότερα βέβαια το Spencer του Pablo Larrain για την πριγκίπισσα του λαού σνομπαρίστηκε επιδεικτικά, μιας και δεν υπάρχει σε καμία άλλη κατηγορία. Μαζί με την υποψηφιότητα της Ariana DeBose στον Β' Γυναικείο, είναι η πρώτη φορά που δύο ανοιχτά LGBTQ ηθοποιοί είναι υποψήφιοι για Όσκαρ. Έτσι, δεν μπήκε στην πεντάδα η Alana Haim, που αρκετοί πίστευαν πως ήταν το αουτσάιντερ που θα έκανε την έκπληξη για την τρομερή ερμηνεία της στο Licorice Pizza. Έκπληξη ίσως είναι και η Jessica Chastain για το The Eyes of Tammy Faye στο οποίο συμπρωταγωνιστεί ο Andrew Garfield, που είναι υποψήφιος με άλλη ταινία. Το φαβορί ωστόσο είναι η Nicole Kidman που αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις θα κερδίσει το δεύτερο Όσκαρ της. Πλάι της και η σαρωτική Olivia Colman που επιστρέφει στην κατηγορία που κέρδισε το 2019 για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου. Μπορεί να μην μπήκε στην πεντάδα η Cate Blanchett για το Nightmare Alley, ωστόσο έκανε και εκείνη το δικό της ρεκόρ. Είναι η μόνη γυναίκα ηθοποιός που έχει παίξει σε εννιά ταινίες που προτάθηκαν για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, μαζί με το φετινό Nightmare Alley. Το ρεκόρ το είχε μέχρι τώρα η Olivia de Havilland.  Να σημειωθεί επίσης πως για πρώτη φορά από το 2005, όταν κέρδισε η Reese Witherspoon, καμία από τις υποψήφιες δεν παίζει σε ταινία που είναι υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, ενώ είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει από τότε που οι υποψήφιες ταινίες είναι πάνω από πέντε. Στον Β΄ Ανδρικό Ρόλο η μόνη ανατροπή έγινε με την υποψηφιότητα του Jesse Plemons από το Power of the Dog το οποίο έχει δύο υποψηφίους στην ίδια κατηγορία, μαζί με το φαβορί Kodi Smit-McPhee. Είναι η μόνη ταινία φέτος που έχει τέσσερις υποψήφιους για Όσκαρ και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει από το 2013 και το American Hustle. Λόγω της συμμετοχής του Plemons, δεν μπήκε στην πεντάδα ο Jared Leto για την ερμηνεία του στο House of Gucci, το οποίο γενικά σνομπαρίστηκε πέρα από μία και μόνο υποψηφιότητα στο μακιγιάζ/κομμώσεις. Ο Plemons βρίσκεται υποψήφιος με την σύντροφό του και συμπρωταγωνίστρια στην ταινία, Kirsten Dunst και έτσι είναι η πρώτη φορά που έχουμε δύο ζευγάρια -Plemons, Dunst και Cruz, Bardem- να διαγωνίζονται για Όσκαρ. Ούτε ο Bradley Cooper τα κατάφερε που είχε μάλιστα πιθανότητες και για Α΄ Ανδρικό για το Nightmare Alley και Β΄ Ανδρικό για το Licorice Pizza, αλλά τελικά αρκέστηκε μια υποψηφιότητα ως παραγωγός για το Nightmare Alley, χωρίς πιθανότητα να κερδίσει. Ο Troy Kotsur που είναι υποψήφιος για το CODA, είναι ο πρώτος άντρας κωφός ηθοποιός που προτείνεται και ο δεύτερος γενικότερα, μετά την Marlee Matlin, που μάλιστα είχε κερδίσει Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου το 1986 για το Childern of a Lesser God. Στον Β' Γυναικείο Ρόλο μπορεί να μην μπήκε η βετεράνα Rita Moreno αλλά μπήκε το φαβορί η Ariana DeBose που υποδύεται τον ρόλο που έκανε εκείνη στο West Side Story του 1961. Αν τελικά κερδίσει θα είναι η τρίτη φορά στην ιστορία των Όσκαρ που δύο ηθοποιοί κερδίζουν Όσκαρ υποδυόμενοι τον ίδιο ρόλο, έπειτα από τους Marlon Brando/Robert de Niro που πήραν Όσκαρ ως Vito Corleone στον Νονό 1 και 2 αντίστοιχα και τους Heath Ledger και Joaquin Phoenix που πήραν Όσκαρ ως Joker στο The Dark Knight και Joker αντίστοιχα. Ωστόσο, θα είναι η πρώτη φορά που θα αυτό θα γίνει με γυναίκες ηθοποιούς. Στην πεντάδα βρέθηκε και η Jessie Buckley πλάι στον συμπρωταγωνιστή της στο Im Thinking of Ending Things, Jesse Plemons, που βρέθηκε και εκείνος υποψήφιος για άλλη ταινία. Να πούμε ότι είναι η τρίτη φορά στην ιστορία των Όσκαρ που δύο ηθοποιοί είναι υποψήφιοι για Όσκαρ, ενώ υποδύονται τον ίδιο ρόλο στην ίδια ταινία, όπως τώρα η Buckley με την Olivia Colman που υποδύονται την Leda Caruso σε διαφορετική ηλικία. Είχε ξαναγίνει το 1997, όταν η Kate Winslet προτάθηκε για Α΄ Γυναικείο και η Gloria Stuart για Β' Γυναικείο για τον ίδιο ρόλο στον Τιτανικό και το 2001 όταν η Judi Dench είχε προταθεί για Α΄ Γυναικείο και η Kate Winslet για Β΄ Γυναικείο για τον ίδιο ρόλο στο Iris. Αν κάποιος την απειλεί, ίσως είναι η Kirsten Dunst. Πριν μιλήσαμε για βετεράνα, και έχουμε φυσικά την Κυρία Judi Dench, ήδη βραβευμένη με Όσκαρ, που μάλιστα αρκετοί θεωρούν πως έκλεψε την θέση από την συμπρωταγωνίστριά της, Caitriona Balfe, που εκείνη έδιναν τα προγνωστικά ότι θα είναι. Αλλά φυσικά μια θέση για την σπουδαία ηθοποιό είναι πάντα εκεί. 

Από εκεί και πέρα, έχουμε το Encanto με τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ (animation, μουσική και τραγούδι), αλλά όχι για το πιο διάσημο τραγούδι της ταινίας, We Dont Talk about Bruno το οποίο δεν πρότεινε η Disney. Αν κερδίσει το Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού, ο δημιουργός του, Lin Manuel Miranda θα βρεθεί στην εκλεκτή παρέα των EGOT, των ανθρώπων που έχουν κερδίσει Emmy, Grammy, Oscar, Tony, μιας και έχει κερδίσει τα άλλα τρία. Αντίπαλη του ωστόσο είναι η Beyonce για το Be Alive από το King Richard αλλά και η Billie Eilish για το No Time to Die. Στα τραγούδια κατάφερε να χωθεί και ένα από την ταινία Four Good Days με την Glenn Close και την Mila Kunis, που δεν έχει καμία άλλη υποψηφιότητα, δείχνοντας ότι πλέον όχι απλώς δεν πρόκειται να κερδίσει Όσκαρ η Close, αλλά είναι πιο πιθανό να προταθούν τα τραγούδια από τις ταινίες της παρά η ίδια. Από την άλλη δεν μπήκε το Dont Look Up που τραγούδησε μοναδικά η Ariana Grande. Το Flee από την άλλη προτάθηκε για τρία Όσκαρ, animation, ντοκιμαντέρ, διεθνής ταινία κάνοντάς την την μόνη ταινία που έχει προταθεί και για τις τρεις αυτές κατηγορίες, αποτελώντας φαβορί πιο πολύ στο ντοκιμαντέρ, μιας και στο animation έχει να διαγωνιστεί τα Luca και Encanto και στην διεθνή ταινία την ίσως ήδη νικήτρια ταινία της Ιαπωνίας, Drive My Car. Στα πιθανά ρεκόρ έχουμε την Ari Wegner, την διευθύντρια φωτογραφίας του The Power of the Dog που είναι μόλις η δεύτερη γυναίκα που προτείνεται στην συγκεκριμένη κατηγορία έπειτα από την Rachel Morrison το 2017 για το Mudbound και αν κερδίσει θα είναι η πρώτη που το πετυχαίνει. Και από την άλλη έχουμε το Coming 2 America με τον Eddie Murphy που απορούμε ποιος το θυμήθηκε και το έβαλε στα Όσκαρ για μακιγιάζ και κομμώσεις!

Τώρα ας περάσουμε στις ηχηρές απουσίες. Τι μας έλειψε περισσότερο; Το French Dispatch του Wes Anderson έλαμψε δια της παντελούς απουσίας του από τα βραβεία. Το ίδιο ισχύει και για το εξαιρετικό Passing της Rebeca Hall, που ούτε στην σκηνοθεσία κατάφερε να βρεθεί, ούτε στην φωτογραφία παρά την αγάπη της Ακαδημίας προς τα ασπρόμαυρα που τα προτείνει όπως και αν έχει, αφού είναι ασπρόμαυρα, αλλά ούτε και στις ερμηνείες, κάτι που είχε αρκετές πιθανότητες να συμβεί, ιδίως για την Ruth Nega. Και μιας και μιλάμε για ερμηνείες, η Lady Gaga δεν προτιμήθηκε για το House of Gucci, παρότι θεωρούνταν σχεδόν βέβαια μέχρι τώρα, αλλά ούτε και ο Jared Leto μπόρεσε να μπει στην πεντάδα. Αντίθετα, βρέθηκε στην πεντάδα των Χρυσών Βατόμουρων για την ερμηνεία του στην ταινία. Το επίσης ασπρόμαυρο C'mon C'mon επίσης δεν φαίνεται να άρεσε, κάτι αναμενόμενο μιας και δεν είχε δυναμική για κάτι περισσότερο από το να προταθεί ο Joaquin Phoenix για Α΄ Ανδρικό Ρόλο αλλά εν τέλει ούτε αυτό έγινε. Επίσης, το A Hero του ιρανού σκηνοθέτη Asghar Farhadi, τον οποίο έχει τιμήσει δύο φορές η Ακαδημία στο παρελθόν, φέτος δεν τον χώρεσε η πεντάδα των Όσκαρ διεθνούς ταινίας. Χώρεσε όμως το Lunana: A Yak in the Classroom του Pawo Choyning Dorji από το Μπουτάν που είναι η πρώτη φορά που μια ταινία από το Μπουτάν φτάνει στην τελική πεντάδα. Από την άλλη έχουμε το Hand of God για την πρωταθλήτρια Ιταλία που έχει τα περισσότερα ξενόγλωσσα Όσκαρ (14). Τελικά δεν χώρεσε ούτε το φινλανδικό Compartement No.6 ούτε το αυστριακό Great Freedom. Ενδιαφέρουσα είναι η επιτυχία ξενόγλωσσων ταινιών. Το ιαπωνικό Drive my Car διεκδικεί τέσσερα Όσκαρ, το δανέζικο Flee τρία, το ισπανικό Parallel Mothers δύο και το νορβηγικό The Worst Person in the World δύο. 

Και πάμε τώρα σε κάποιες πρώιμες προβλέψεις ή περισσότερο προσωπικές εκτιμήσεις:

Καλύτερη Ταινία: Belfast/The Power of the Dog

Καλύτερη Σκηνοθεσία: Jane Campion

Α΄ Ανδρικός Ρόλος: Will Smith

Α' Γυναικείος Ρόλος: Nicole Kidman

Β΄ Ανδρικός Ρόλος: Kodi Smit-McPhee

Β΄ Γυναικείος Ρόλος: Ariana DeBose

Διασκευασμένο σενάριο: Belfast

Πρωτότυπο σενάριο: The Power of the Dog

Ταινία Κινουμένων Σχεδίων: Encanto

Διεθνής Ταινία: Drive My Car

Σχεδιασμός Παραγωγής: Dune

Διεύθυνση Φωτογραφίας: The Power of the Dog