Ένας Αμερικανός στο Παρίσι
Όταν το σινεμά των ΗΠΑ συναντά τη γαλλική ψυχή Για τους Αμερικανούς σκηνοθέτες, το Παρίσι δεν είναι ποτέ απλώς μια πόλη. Είναι μια ιδέα. Ένα σκηνικό όπου ο ρομαντισμός, η μελαγχολία και η καλλιτεχνική φαντασίωση συναντιούνται σε μια σπάνια ισορροπία. Από τον κλασικό τίτλο του Vincente Minnelli An American in Paris (1951) μέχρι τα σύγχρονα φιλμ του Woody Allen και του Wes Anderson, η “πόλη του φωτός” λειτουργεί σαν καθρέφτης των αμερικανικών ονείρων — ή, καλύτερα, των απογοητεύσεών τους. Στην ταινία του Minnelli, με τον Gene Kelly να χορεύει στους δρόμους του Παρισιού και τη μουσική του Gershwin να ντύνει κάθε σκηνή, το Παρίσι γίνεται το σύμβολο μιας ανεπιτήδευτης ευτυχίας. Ο Αμερικανός καλλιτέχνης ψάχνει την έμπνευση, τον έρωτα και την τέχνη σε μια Ευρώπη που μοιάζει βγαλμένη από καρτ-ποστάλ. Είναι το Παρίσι της αισιοδοξίας – εκεί όπου η τέχνη υπόσχεται ακόμη λύτρωση. Αλλά όσο περνούν οι δεκαετίες, οι Αμερικανοί σκηνοθέτες επιστρέφουν ξανά και ξανά στην πόλη, κάθε φορά με δ...