Ποιος είναι ο πίνακας στην ταινία;
Ο Batman είναι ένας από τους πιο διάσημους και αγαπητούς υπερήρωες της DC, τον οποίο έχουμε δει πολλές φορές και στο σινεμά. Το 1989 ο Tim Burton σκηνοθέτησε την δική του εκδοχή, με τον Michael Keaton στον σχετικό ρόλο και τον σπουδαίο Jack Nicholson ως Joker, σε μια ταινία με αρκετή δόση χιούμορ, κωμικής υπερβολής και καρικατούρας. Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε τον αρτιστίκ Joker μπροστά από το έργο του Francis Bacon, Figure with meat (1954), έργο που βασίζεται και ταυτοχρόνως παραμορφώνει το έργο του Diego Velazquez, Πορτρέτο του πάπα Ιννοκέντιου Χ. Έργο που εντυπωσιάζει τον Joker, καθώς έχουν μπει σε ένα μουσείο για να καταστρέψουν ό,τι βρουν αλλά βλέποντας το έργο του Bacon, λέει στην ομάδα του να το αφήσουν αυτό. Ίσως ο χαρακτήρας ταυτίστηκε με την τρέλα και την ωμότητα του έργου, με την παραμόρφωση και τον τρόμο.
Inception & Francis Bacon
Ο Christopher Nolan ανάμεσα στον δεύτερο και τρίτο δικό του Batman με τον Christian Bale, σκηνοθετεί το Inception με τον Leonardo di Caprio και μια πλειάδα δημοφιλών ηθοποιών, σε μια ταινία που ακόμα και σήμερα προκαλεί συζητήσεις τόσο με την γενικότερη σύλληψη περί ονείρων όσο και με το ανοιχτό τέλος. Μια πολύ επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία, βραβευμένη με τέσσερα Όσκαρ. Σε μια σκηνή με την Marion Cotillard και τον Di Caprio βλέπουμε πίσω έναν ακόμα Bacon, το Σπουδή για το κεφάλι του George Dyer (1967). Ο Dyer υπήρξε σύντροφος του ζωγράφου, ο οποίος όμως αυτοκτόνησε λίγα χρόνια μετά το έργο, το 1971, την ημέρα των εγκαινίων μιας έκθεσης του Bacon στο Παρίσι. Η σκηνή προέρχεται από το πρώτο όνειρο του ήρωα, όταν είναι σε ένα ξενοδοχείο. Πιθανόν η σχέση των δύο ηρώων παραλληλίζεται με την σχέση του ζωγράφου με τον Dyer. Η βία και ο αποσυντονισμός της μιας σχέσης έρχεται να τονίσει τα αντίστοιχα στην άλλη.
Children of Men & Pablo Picasso
Στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Alfonso Cuaron, Children of Men, που τοποθετείται στο 2027, έχουμε έναν ιο ο οποίος έχει δημιουργήσει πρόβλημα στον κόσμο με την γονιμότητα των ανθρώπων να έχει φτάσει σε μηδενικά επίπεδα. Ένας πρώην ακτιβιστής και νυν γραφειοκράτης πρέπει να μεταφέρει ασφαλώς την τελευταία έγκυο ώστε να σωθεί η ανθρωπότητα από την εξαφάνιση. Σε μια σκηνή βλέπει κανείς το κομβικό αντιπολεμικό έργο του Pablo Picasso, Guernica, έργο που δημιούργησε ο ζωγράφος το 1937 με αφορμή τον βομβαρδισμό της πόλης από τον δικτάτορα Φράνκο και τους ναζί συμμάχους του. Έχει μείνει στην ιστορία η απάντηση του Πικάσο σε έναν στρατιώτη που μπήκε στο εργαστήριο του και είδε το έργο όταν τον ρώτησε "Εσείς το κάνατε;" με τον Πικάσο να απαντά "Όχι εσείς". Αντίγραφο του έργου υπάρχει στα Ηνωμένα Έθνη στην Νέα Υόρκη. Η παραγγελία έγινε από τον Nelson Rockefeller, απόγονος του οποίου, ο Nelson A. Rockefeller, τον Φεβρουάριο του 2021, το πήρε πίσω. Τα μηνύματα του έργου ταιριάζουν σε κάθε ταραγμένη περίοδο, όπως και της ταινίας.
Pierrot le fou & Pablo Picasso
Ο τρελός Πιερό είναι μια από τις θρυλικές ταινίες του Jean-Luc Godard και εν γένει της Nouvelle Vague. Πρωταγωνιστής ο πρόσφατα αποθανών Jean-Paul Belmondo και η Anna Karina. Ένας άντρας που δεν είναι ευχαριστημένος με τον γάμο του εγκαταλείπει το Παρίσι και ταξιδεύει στην Μεσόγειο με την Marianne. Στο δωμάτιο μπορεί να βρει κανείς πολλά πόστερ διάσημων έργων, όπως του Picasso και συγκεκριμένα στην παραπάνω φωτογραφία φαίνονται τα Πορτρέτο της Sylvette (1954) και Jacqueline με λουλούδια (1954), έργα που έγιναν σχεδόν μια δεκαετία πριν την ταινία, το 1965. Στους τοίχους εμφανίζονται αφίσες και από άλλα έργα του Picasso αλλά και του Modigliani.
The Age of Innocence & Fernand Khnopff & James Tissot & William Turner & Sir Lawrence Alma-Tadema
Το 1993 ο Martin Scorsese μεταφέρει στο σινεμά το ομώνυμο βιβλίο του 1920 με πρωταγωνιστές τους Daniel Day Lewis, Michelle Pfeiffer και Winona Ryder. Η ταινία απέσπασε ένα Όσκαρ και δέχτηκε θετικές κριτικές. Στην ταινία όπου ήρωες είναι κυρίως πλούσιοι υψηλών κοινωνικών στρωμάτων της Νέας Υόρκης, βλέπουμε αρκετά έργα τέχνης να κοσμούν τα μέρη που βρίσκονται και συναθροίζονται οι χαρακτήρες. Έτσι βλέπουμε αρκετά έργα του James Tissot, ενός γάλλου ζωγράφου του 19ου αιώνα (η ταινία διαδραματίζεται προς τα τέλη του 19ου αιώνα), έργα του Alma-Tadema, ενός κλασικιστή ζωγράφου της εποχής, ενώ ανάμεσα στα έργα που ξεχωρίζουν είναι το The Fighting Temeraine (1839) του σπουδαιότερου, ίσως, άγγλου ζωγράφου, του Turner (ακόμα και σήμερα δίνεται το βραβείο Turner στην Μεγάλη Βρετανία για τον καλύτερο νεαρό ζωγράφο) αλλά κυρίως το έργο Σφίγγα ή Τρυφερότητα (1896) του βέλγου συμβολιστή ζωγράφου Fernand Khnopff. Το έργο το βλέπουμε την στιγμή εξομολόγησης των ερωτικών συναισθημάτων του πρωταγωνιστή προς την κόμισσα, έχοντας πίσω τον Οιδίποδα με την Σφίγγα, καθώς εκείνη τον αγκαλιάζει. Η γυναίκα του πίνακα έχει θεωρηθεί femme fatale, ένα εικαστικό μοτίβο συχνό τα χρόνια εκείνα.
Dracula & Albrecht Durer
Με τον μύθο του κόμη Δράκουλα, όπως τον κατέγραψε το 1897 ο Bram Stoker, καταπιάστηκε ο υπερταλαντούχος Francis Ford Coppola το 1992, έχοντας στο καστ τους Gary Oldman, Winona Ryder, Anthony Hopkins, Keanu Reeves, Richard E. Grant και την νεαρή και άσημη ακόμα Monica Bellucci. Η ταινία που κέρδισε τρία Όσκαρ, διαδραματίζεται στα 1897 και στο κάστρο του Δράκουλα συναντά κάνεις την αυτοπροσωπογραφία του γερμανού αναγεννησιακού ζωγράφου Albrecht Durer, έργο του 1500, στο οποίο ο καλλιτέχνης εικονίζεται σαν Χριστός. Οι θρησκευτικοί συνειρμοί αλλά και οι καλλιτεχνική ματαιοδοξία συναντά σε έναν γόνιμο διάλογο τον μύθο του Δράκουλα. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν είναι ακριβώς το έργο, μιας και το έχουν πειράξει καθώς η μορφή έχει τα χαρακτηριστικά του Gary Oldman, του ηθοποιού που υποδύεται τον Δράκουλα, οπότε η ταύτιση του ήρωα με τον Χριστό και τον καλλιτέχνη γίνεται ακόμα εντονότερη.
Dr. No & Francisco Goya
Ο Dr. No είναι μια ιστορική ταινία καθώς είναι ο πρώτος James Bond. Πρόκειται για την πρώτη ταινία της σειράς που πλέον αριθμεί 25 ταινίες, με τον Sean Connery στον ρόλο του πράκτορα 007 και την Ursula Andress ως Bond Girl. Βασισμένος στα βιβλία του Ian Fleming που μας σύστησε τον ήρωα με το βιβλίο του Casino Royale, το πρώτο βιβλίο με τον James Bond, ο Terrence Young, σκηνοθέτης της ταινίας, δημιουργεί μια τυπική κατασκοπευτική ταινία. Σε μια σκηνή ο Bond βρίσκεται στο σπίτι του Dr. No για ένα δείπνο μαζί του και βλέπει τον πίνακα του ισπανού ζωγράφου του 19ου αιώνα, Francisco Goya, Προσωπογραφία του Δούκα του Wellington (1814). Μάλιστα, το έργο είχε κλαπεί από την National Gallery, όπου εκτίθετο, από έναν 60χρονό ληστή λίγο καιρό πριν τα γυρίσματα. Τότε επικοινώνησαν με το μουσείο στο Λονδίνο να τους δώσει μια εικόνα του έργου ώστε να το φτιάξουν και να το έχουν στα γυρίσματα. Το έργο τελικά βρέθηκε και επέστρεψε στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.
Wall Street: Money Never Sleeps & Francisco Goya
Ο ανέμπνευστος τα τελευταία αρκετά χρόνια Oliver Stone είπε να επιστρέψει το 2010 στην ταινία του Wall Street (1987) με τον Michael Douglas πάλι πρωταγωνιστή και δίπλα του τους Shia LaBeouf, Josh Brolin, Carey Mulligan, Susan Sarandon. Η ταινία έρχεται δύο χρονιά μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 και έτσι απεδείχθη επίκαιρη σχετικά με το αδηφάγο οικονομικό σύστημα. Αυτή η αδηφαγία και η σκληρή, εξοντωτική πολιτική αποδόθηκε και στο έργο που επιλέχθηκε να βρεθεί μέσα στην ταινία, το ο Κρόνος καταβροχθίζει τα παιδιά του (1823) του Goya, ένα έργο που αποτυπώνει την ιστορία της ελληνικής μυθολογίας με τον Κρόνο, πατέρα πολλών θεών, όπως και του Δία, που επειδή φοβάται ότι τα παιδιά του θα ανέλθουν στην εξουσία και θα του πάρουν τον θρόνο, τα σκοτώνει.
Mona Lisa Smile & Jackson Pollock
Μια καθηγήτρια εγκαταλείπει την ζωή της στο Λος Άντζελες για να πάει να διδάξει σε ένα συντηρητικό, ιδιωτικό κολλέγιο θηλέων στην Μασαχουσέτη. Ακόμα και το όνομα της ταινίας του Mike Newell με την Julia Roberts, την Kirsten Dunst και την Maggie Gyllenhaal παραπέμπει σε έργο τέχνης, στο γνωστό έργο του Leonardo da Vinci. Αλλά το έργο που εμφανίζεται στην ταινία είναι το Νούμερο 1 (1950) του Jackson Pollock. Ο αμερικανός αφηρημένος εξπρεσιονιστής συχνά ονόμαζε τα έργα του με έναν αριθμό, ακριβώς επειδή οι αριθμοί διατηρούν μια ουδετερότητα και έτσι δεν υποβάλλουν στον θεατή κάτι συγκεκριμένο για το έργο. Φιλοτεχνημένο σύμφωνα με την προσφιλή τεχνική του ζωγράφου, το dripping (στάξιμο του χρώματος απευθείας από το σωληνάριο), το έργο εντυπωσιάζει με το μέγεθος του καμβά και την σύνθεση του και έτσι το επιλέγει και η καθηγήτρια για να το δείξει στις μαθήτριες.
Skyfall & Amedeo Modigliani & J. W. Turner & Thomas Gainsborough
Μια από τις καλύτερες James Bond ταινίες είναι το Skyfall του Sam Mendes με τον Daniel Craig πρωταγωνιστή, που έδωσε άλλη αίσθηση του τι σημαίνει κατασκοπευτική περιπέτεια. Δίπλα του παίζουν οι Javier Bardem, Ralph Fiennes, Judi Dench, Ben Whishaw με διευθυντή φωτογραφίας τον φοβερό Roger Deakins και η ταινία κατάφερε να ξεπεράσει το ένα δις εισπράξεις και κέρδισε δύο βραβεία Όσκαρ, για το ηχητικό μοντάζ και το τραγούδι της Adele. Κάποια στιγμή ο Bond με τον Q βρίσκονται στο μουσείο, τριγυρισμένοι από έργα και κάποια από αυτά που διακρίνονται είναι το The Morning Walk (1785) του Thomas Gainsborough και μερικά έργα του Turner, όπως το The Fighting Temeraine (1839), με έναν παραλληλισμό της μάχης που θα πρέπει να δώσουν εκείνοι, σαν τα πλοία του πίνακα που πολέμησαν στην μάχη του Trafalgar το 1805. Σε κάποια άλλη στιγμή, όταν είναι στην Σαγκάη, εμφανίζεται το έργο Woman with a Fan (1919) του Amedeo Modigliani. Στην ταινία υποτίθεται το έργο είναι κλεμμένο και πράγματι το έργο, δύο χρόνια πριν την ταινία, το 2010, είχε κλαπεί από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι, στις 19 Μαΐου συγκεκριμένα, με το έργο τελικά να ανακαλύπτεται στην Κίνα, ένα ακόμα κοινό με την ταινία, αλλά και κάτι που συνδέει το Skyfall με το Dr. No, η κλοπή του έργου που βλέπουμε στην ταινία.
The Thomas Crown Affair & Rene Magritte & Edward Burne-Jones & Claude Monet
Η υπόθεση Τόμας Κράουν απασχόλησε μια φορά το 1968 με τους Steve McQueen και Faye Dunaway και δεύτερη φορά το 1999, όταν έγινε το remake από τον John McTieman με τον Pierce Brosnan και την Rene Russo. Στην ταινία η τέχνη παίζει βασικό ρόλο καθώς μιλάμε για κλοπές έργων τέχνης από μουσεία, όπως το MET της Νέας Υόρκης. Ο πλούσιος ληστής Thomas Crown κλέβει από το συγκεκριμένο μουσείο το έργο του γάλλου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Claude Monet, San Giorgio Maggiore at Dusk (1908). Στην θέση του θα αφήσει έναν Pissaro, το The Artist's Garden at Eragny (1898), θα βρουν ένα αντίγραφο του Poker Sympathy, του γνωστού έργου με τα σκυλιά που παίζουν πόκερ του Cassius Marcellus Coolidge και κάποια στιγμή θα κλέψει το δημοφιλές έργο του βέλγου σουρεαλιστή Rene Magritte, The Son of Man (1964). Στο σπίτι του θα βρεθεί και ένα έργο του Edward Burne-Jones, το The Mirror of Venus (1875).
Midnight in Paris & Claude Monet & Paul Cezanne & Pablo Picasso
Ο Woody Allen πήγε Παρίσι κατά την διάρκεια της ευρωπαϊκής του κινηματογραφικής περιοδείας σε Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία και συνάντησε τους Owen Wilson, Rachel McAdams, Adrien Brody, Marion Cottillard, Kathy Bates και πολλούς ακόμα με τον πρωταγωνιστή να περπατάει μόνος του στους παρισινούς δρόμους και να επιστρέφει στην εποχή του Dali, Picasso, Bunuel και έπειτα ακόμα πιο πίσω στην Μπελ Επόκ. Κάποια στιγμή οι ήρωες επισκέπτονται ένα μουσείο, όπου μεταξύ άλλων συναντούν το έργο Bather (1928) του Pablo Picasso, ενώ όταν επισκέπτεται την Γερτρούδη Στάιν, που βοήθησε πολλούς καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και τον Picasso, από πίσω της διακρίνεται η προσωπογραφία της, όπως την φιλοτέχνησε ο ισπανός ζωγράφος το 1906. Εκτός από τον Λουόμενο του Πικάσο, σε μια σκηνή με τον Πικάσο, από πίσω διακρίνονται οι Λουόμενες (1894) του Paul Cezanne, από το οποίο είχε επηρεαστεί ο ισπανός κυβιστής, ενώ φυσικά όταν είναι στο μουσείο βλέπουν και τα μεγαλειώδη νούφαρα του Claude Monet, όπως φαίνεται στην αρχική φωτογραφία του άρθρου. Το ίδιο έργο βλέπουν και οι Lea Seydoux και Melvil Poupaud στο Un Beau Matin της Mia Hansen-Love.
Vanilla Sky & Claude Monet & Vincent van Gogh
Το όνομά της η ταινία το πήρε ως ένα βαθμό από τους ουρανούς που ζωγραφίζει στα έργα του ο γάλλος ιμπρεσιονιστής Claude Monet, αυτοί οι vanilla skies έδωσαν την έμπνευση σε μια ταινία που κατά τα άλλα δεν έχει κάποια σχέση με τον ζωγράφο καθώς πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας του Cameron Crowe, βασισμένο στην ταινία Open Your Eyes (1997) του Alejandro Amenabar. Στην αγγλόφωνη ταινία πρωταγωνιστεί ο Tom Cruise με την Penelope Cruz που επαναλαμβάνει τον ρόλο που έκανε και στην ισπανόφωνη ταινία. Σε μια σκηνή βλέπουμε ένα έργο του Monet, το Seine at Argenteuil (1872), ώστε να καταστεί πιο ορατός ο παραλληλισμός του τίτλου με τους ουρανούς του καλλιτέχνη. Σε άλλη σκηνή, βλέπουμε στο δωμάτιο του David, το έργο του Vincent van Gogh, Wheatfield with cypress tree (1889).
Ghosted & Claude Monet
Στην ταινία του 2023, Ghosted, η Ana de Armas και ο Chris Evans κάνουν το δικό τους Mr and Mrs Smith, ένα ζευγάρι που γνωρίζεται και ερωτεύεται χωρίς ο δεύτερος να γνωρίζει ότι η πρώτη είναι κατάσκοπος. Σε μια από τις πρώτες τους συναντήσεις, αποφασίζουν να πάνε να χαζέψουν την National Gallery of Art της Washington. Εκεί θα δουν αρκετά έργα-και κυρίως εμείς ως θεατές, μιας και οι ίδιοι μιλάνε-αλλά στο μόνο που θα σταθούνε θα είναι σε ένα έργο του γάλλου ιμπρεσιονιστή, τον πίνακα με την γυναίκα του και τον γιο τους, έναν από τους πιο διάσημους πίνακές του, γνωστό και ως Woman with a Parasol ή Madame Monet and her Son (1875). Η Ana de Armas εκφράζει τον θαυμασμό της για το έργο, μιας και υποκρίνεται πως είναι επιμελήτρια εκθέσεων και για αυτό ταξιδεύει ανά τον κόσμο για να μην προδώσει την κατασκοπευτική της ιδιότητα.
Ferris Bueller's Day Off & Georges Seurat
Στην πιο κουφή μέρα του Φέρι Μπούλερ του John Hughes, μετρ των coming-of-age κωμωδιών, με πρωταγωνιστές τους Matthew Broderick και Alan Ruck, ο μαθητής μαζί με δύο φίλους, δεν θα πάνε μια μέρα σχολείο ώστε να περάσουν καλά, παίρνουν από μόνοι τους ένα day off. Πρωτότυπη στο είδος της, με τον ηθοποιό να σπάει τον τέταρτο τοίχο και να εξηγεί τις σκέψεις του, κάτι που έχουμε ξαναδεί αλλά όχι σε ταινίες του είδους. Κάποια στιγμή, ενώ ο Ferris είναι με την Sloanne, ο Cameron βλέπει το έργο του νεοϊμπρεσιονιστή ζωγράφου Georges Seurat, A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jette (1886), κορυφαίο έργο του πουαντιγισμού, της τεχνικής με τις κουκίδες. Έργο στο οποίο ο ζωγράφος απαθανατίζει μια στιγμή ησυχίας και ηρεμίας καθώς οι αστοί του 19ου αιώνα στο Παρίσι έχουν πάει να ξεκουραστούν στο νησάκι La Grande Jette, που πήγαιναν εκείνοι την εποχή, όπως και οι ήρωες επιθύμησαν να ξεφύγουν από το σχολείο και να πάνε να χαλαρώσουν. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει εκφράσει το πόσο του αρέσει το συγκεκριμένο έργο και ότι μοιάζει σαν να γυρίζεις ταινία έτσι όπως είναι φτιαγμένο.
Ο Quentin Tarantino επέστρεψε για την ένατη ταινία του στον κόσμο του Χόλιγουντ και της κοινωνίας των 60s. Δύο ιστορίες απασχολούν την ταινία, η ιστορία ενός τηλεοπτικού ηθοποιού που προσπαθεί να κάνει καριέρα, έχοντας δίπλα του και τον κασκαντέρ του, ρόλους που υποδύονται ο Leonardo di Caprio και ο Brad Pitt, με τον δεύτερο να κερδίζει το Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου και ταυτοχρόνως έχουμε την ιστορία της Sharon Tate, του Roman Polanski και του Manson με μια βέβαια ρεβιζιονιστική προσέγγιση. Σε μια σκηνή με την Margot Robbie ως Sharon Tate, βλέπουμε στο δωμάτιο ένα έργο του τσέχου art nouveau καλλιτέχνη, Alfons Mucha και συγκεκριμένα το έργο του L' Automne (το φθινόπωρο) του 1903 περίπου. Η όψη των γυναικών του Mucha παραπέμπει στην εξιδανικευμένη ομορφιά της Tate, όπως θέλει ως σύμβολο να την περάσει στην ταινία του ο Tarantino για μια εποχή αθωότητας και νεανικής επαναστατικότητας.
A Purfect Murder & Fernando Botero
Ένα τέλειο φόνο υποσχέθηκε ο Andrew Davis στην ταινία του το 1998 με τον Michael Douglas να τον σχεδιάζει και την Gwyneth Paltrow να είναι έτοιμη να τον υποστεί ή και όχι. Μαζί τους παίζει ο Viggo Mortensen. Στην ουσία είναι remake του Dial M for Murder του Άλφρεντ Χίτσκοκ (1954) με αρκετές όμως αλλαγές. Μέσα σε ένα σπίτι στην ταινία, στην Νέα Υόρκη, εμφανίζονται δύο έργα του σύγχρονου κολομβιανού ζωγράφου, Fernando Botero, το Horse and Man και Dancing Couple.
Notting Hill & Marc Chagall
Μια από τις all time classic ρομαντικές κομεντί είναι το Notting Hill του Roger Michell με τους ηθοποιούς που έκαναν καριέρα σε αυτό το είδος, Julia Roberts και Hugh Grant. Μια διάσημη ηθοποιός και ένας άσημος βιβλιοπώλης βρίσκονται τυχαία ξεκινώντας ένα ρομαντικό ειδύλλιο παρά τις δύσκολες συνθήκες. Μεγάλη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς. Σε μια σκηνή με τους δύο ήρωες βλέπουμε το έργο Η Νύφη (1950) του ρωσοεβραίου ζωγράφου Marc Chagall. Ο σεναριογράφος της ταινίας, Richard Curtis, είχε αδυναμία στον Chagall και έτσι επελέγη έργο του. Οι παραγωγοί φρόντισαν να γίνει μια αναπαραγωγή του έργου για τις ανάγκες της ταινίας, αλλά πρώτα έπρεπε να πάρουν άδεια τόσο από τους ιδιοκτήτες του έργου, όσο και από το British Design and Artists Copyright Society, σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα. Έπρεπε να συμφωνήσουν οι παραγωγοί ότι μετά το τέλος της ταινίας το έργο θα καταστραφεί, ώστε να μην βρεθεί στην αγορά, αν ήταν ένα καλό αντίγραφο.
In Bruges & Hieronymus Bosch
Ο σπουδαίος ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Martin McDonagh πέρασε και στην σκηνοθεσία και σενάριο κινηματογραφικών ταινιών με το In Bruges το 2008, έπειτα με τους επτά ψυχοπαθείς και μετά με τις πινακίδες στο Έμπινγκ στο Μιζούρι. Η ταινία που προτάθηκε για όσκαρ σεναρίου, αφορά δύο εκτελεστές που βρίσκονται στην βέλγικη πόλη Μπριζ, με σκοπό ο ένας από τους δύο να εκτελέσει τον νεαρό συνάδελφό του. Colin Farrell και Brendan Gleeson στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους που ετοιμάζονται να ξανασυνεργαστούν στην νέα ταινία που ετοιμάζει ο McDonagh. Στην μεσαιωνικής αισθητικής πόλη της Μπριζ, που άκμασε καλλιτεχνικά κατά το τέλος του Μεσαίωνα και αρχές Αναγέννησης, γύρω στον 15ο αιώνα, με τους σπουδαίους φλαμανδούς καλλιτέχνες, δεν είναι περίεργο που βλέπουμε ένα έργο του Ιερώνυμου Μπος και μάλιστα το πιο γνωστό του, την Δευτέρα Παρουσία (1486), έργο εσχατολογικό που και θεματικά ταιριάζει με την ταινία ως προς την κόλαση στην οποία έχουν περιέλθει και την λύτρωση που θα δείξει αν θα έρθει και πώς. Μάλιστα οι δύο ήρωες κάνουν συζητήσεις περί ζωής και θανάτου, μετά θάνατον ζωής και συγχώρεσης καθώς ο ένας από τους δύο σε προηγούμενη αποστολή, σκότωσε κατά λάθος ένα παιδί.
Ποιος θα περίμενε ότι σε ένα δυστοπικό action thriller του Francis Lawrence (Hunger Games) με τον Will Smith θα εμφανιζόντουσαν τόσα δημοφιλή εικαστικά έργα. Και όμως στην ταινία που βασίζεται ελαφρώς στο ομώνυμο βιβλίο του Richard Mathesn του 1954, μια εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς του 2007, βλέπει κανείς την Έναστρη Νύχτα του Vincent van Gogh (1889), ένα από τα διασημότερα έργα του και δίπλα το Sleeping Gypsy (1897) του ναΐφ ζωγράφου Henri Rousseau. Και αυτά στο δωμάτιο πάνω από την τηλεόραση που προβάλλει την ταινία Shrek. Εκτός αυτών, συναντάμε και άλλο έργο του Van Gogh στο σπίτι, το Road with Cypress and Star (1890). Παράλληλα, μπορεί να εντοπίσει κάποιος το πιο διάσημο έργο του αμερικανού ζωγράφου James McNeill Whistler, το Arrangement in Grey and Black No.1 (1871), η αμερικανίδα ή βικτωριανή Mona Lisa, όπως την έχουν αποκαλέσει, μιας και ο ζωγράφος ήταν Αμερικανός αλλά δραστηριοποιήθηκε στην βικτωριανή Αγγλία. Επίσης, συναντάμε το έργο του Modigliani Portrtait of Pardy (1917), το έργο του αμερικανού αφηρημένου εξπρεσιονιστή Mark Rothko, Νο.3/Νο.13 (1949) αλλά και του αμερικανού ποπ αρτ εικαστικού Keith Haring, το Untitled (1981).
Iron Man 3 & Mark Rothko
Έργο του Rothko συναντάμε ως έκπληξη και εδώ και στον Iron Man 3 (2013) της Marvel του Shane Black με τον Robert Downey Jr. την Gwyneth Paltrow, τον Don Cheadle, τον Guy Pearce, την Rebeca Hall και τον Ben Kingsley. Μια επιτυχημένη ταινία με πάνω από ένα δις δολάρια εισπράξεις. Σε μια σκηνή με τον Iron Man στο σπίτι του στο Malibu φαίνεται να διακοσμεί τον τοίχο το έργο Ochre and Red on Red (1954) του Mark Rothko.
Bean & James Whistler
Το έργο του αμερικανού ιμπρεσιονιστή James Whistler, που αναφέραμε παραπάνω στο I am Legend, το Arrangement in Grey and Black No.1: The Artist's Mother (1871), ίσως το πιο διάσημο έργο του, εμφανίζεται, αυτή την φορά για να καταστραφεί, στην πρώτη ταινία του Mr. Bean (1997), έπειτα από την τηλεοπτική σειρά. Ο Rowan Atkisnon μετέφερε επιτυχημένα την διάσημη περσόνα του ιδιαίτερου αυτού Βρετανού στον κινηματογράφο με δύο προς το παρόν ταινίες (η δεύτερη του 2007 ήταν το Mr. Bean's Holiday). Στην πρώτη ταινία ο Bean δουλεύει ως φύλακας στην National Gallery του Λονδίνου αλλά έπειτα από διάφορες παρεξηγήσεις και συνωμοσίες καταλήγει να συνοδεύει το έργο του Whistler στις ΗΠΑ για να παρουσιαστεί στην Grierson Art Gallery του Los Angeles. Μέχρι σήμερα παραμένει μια από τις πιο ξεκαρδιστικές εμφανίσεις πίνακα σε ταινία ή σειρά, με τον ήρωα φυσικά να προκαλεί φθορές στο έργο με τον πλέον διασκεδαστικό τρόπο.
Eternals & Caspar David Friedrich
Οι Eternals της Marvel, η τέταρτη φάση του Marvel Cinematic Universe, σε σκηνοθεσία της Chloe Zhao είναι μια ομάδα πανάρχαιων υπερηρώων που επιστρέφουν στον κόσμο μας για να μας σώσουν, έπειτα από την επιστροφή εξωγήινων τεράτων που απειλούν τον κόσμο με καταστροφή. Σε μια σκηνή λοιπόν όπου είναι μαζεμένοι όλοι για να συζητήσουν τι θα κάνουν και πώς θα κινηθούν, στο δωμάτιο αυτό της σύσκεψης πίσω βρίσκεται ο Μοναχός στην θάλασσα (1808-1810), το πολύ διάσημο έργο του γερμανού ζωγράφου του Ρομαντισμού Caspar David Friedrich. Μια σκηνή αναπόλησης, μια σκηνή sublime, Υψηλού δηλαδή, που σου δημιουργεί η φύση, αυτή την αίσθηση δέους. Για άλλους είναι μια σκηνή αυτοκτονίας, ενός ανθρώπου που συλλογίζεται το κενό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου